Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
ò. III, ñ. 189 1. (1)  êîíñóëüñêóþ äîëæíîñòü âñòóïèëè Ïóáëèé Êîðíåëèé Ñöèïèîí, ñûí Ãíåÿ, è Ìàíèé Àöèëèé Ãëàáðèîí [191 ã.]1. (2) Ñåíàòîðû ïîâåëåëè èì, ïðåæäå ÷åì îáñóæäàòü âîïðîñ î ïðîâèíöèÿõ, ïîçàáîòèòüñÿ î äåëàõ áîæåñòâåííûõ — ïðèíåñòè â æåðòâó âçðîñëûõ æèâîòíûõ âî âñåõ õðàìàõ, â êîòîðûõ áîëüøóþ ÷àñòü ãîäà ñòàâÿòñÿ óãîùåíüÿ áîãàì2, è ìîëèòüñÿ î òîì, ÷òîáû ïîìûñëû ñåíàòà î íîâîé âîéíå ñïîñïåøåñòâîâàëè áëàãîïîëó÷íîìó åå çàâåðøåíüþ, ñ÷àñòëèâîìó äëÿ ñåíàòà è íàðîäà ðèìñêîãî. (3) Âñå æåðòâîïðèíîøåíèÿ áûëè áëàãîïðèÿòíû, óæå ïðè ïåðâûõ ÿâëåíû áûëè õîðîøèå çíàìåíèÿ. Ãàðóñïèêè èñòîëêîâàëè èõ òàê, ÷òî ýòîé âîéíîé ðàçäâèíóòû áóäóò ïðåäåëû ðèìñêèå, ãðÿäåò ïîáåäà è òðèóìô. (4) Êîãäà îá ýòîì áûëî âîçâåùåíî, ñåíàòîðû, îñâîáîäèâ äóøó îò ñîìíåíèé, ïîñòàíîâèëè çàïðîñèòü íàðîä, (5) æåëàåò ëè, ïîâåëåâàåò ëè îí íà÷àòü âîéíó ñ öàðåì Àíòèîõîì è âñåìè åãî ïðèâåðæåíöàìè; è åñëè íàðîä ïîâåëèò, òî ïóñòü êîíñóëû, êîëè èì áóäåò óãîäíî, äîëîæàò îáî âñåì ýòîì äåëå ñåíàòó. (6) Çàïðîñ ñäåëàí áûë Ïóáëèåì Êîðíåëèåì. Òîãäà ñåíàò ïîâåëåë êîíñóëàì áðîñèòü æðåáèé î ïðîâèíöèÿõ Èòàëèè è Ãðåöèè3. Òîò, êîìó äîñòàëàñü áû Ãðåöèÿ, äîëæåí áûë ïîëó÷èòü íå òîëüêî âîèíîâ, êàêèõ ïî ðàñïîðÿæåíèþ ñåíàòà íàáðàë èëè âûòðåáîâàë äëÿ ýòîé ïðîâèíöèè, áóäó÷è êîíñóëîì, Ëóöèé Êâèíêöèé4, (7) ñâåðõ òîãî, îí ïðèíèìàë âîéñêî, ÷òî â ìèíóâøåì ãîäó ïåðåïðàâèë â Ìàêåäîíèþ ïî ðåøåíèþ ñåíàòà ïðåòîð Ìàðê Áåáèé5. (8) Íàêîíåö, åìó äîçâîëÿëîñü ïðè íåîáõîäèìîñòè åùå ïðèíÿòü — óæå âíå ïðåäåëîâ Èòàëèè — âñïîìîãàòåëüíûå âîéñêà îò ñîþçíèêîâ, íî ÷èñëåííîñòüþ íå áîëåå ïÿòè òûñÿ÷. Êîíñóëà ïðåäûäóùåãî ãîäà Ëóöèÿ Êâèíêöèÿ áûëî ðåøåíî íàçíà÷èòü ëåãàòîì6 íà ýòó âîéíó. (9) Äðóãîé êîíñóë — òîò, êîìó âûïàëà áû Èòàëèÿ, ïîëó÷àë ïðèêàçàíèå âîåâàòü ïðîòèâ áîéåâ ñ ëþáûì èç äâóõ âîéñê, îñòàâëåííûõ ïðåäûäóùèìè êîíñóëàìè, âòîðîå æå îòîñëàòü â Ðèì, ñ òåì ÷òîáû îíî ñîñòàâèëî ãîðîäñêèå ëåãèîíû, íàõîäÿùèåñÿ â ðàñïîðÿæåíèè ñåíàòà. |
1. P. Cornelium Cn. filium Scipionem et M’. Acilium Glabrionem consules inito magistratu patres, [2] priusquam de provinciis agerent, res divinas facere maioribus hostiis iusserunt in omnibus fanis, in quibus lectisternium maiorem partem anni fieri solet, precarique, quod senatus de novo bello in animo haberet, ut ea res senatui populoque Romano bene atque feliciter eveniret. [3] Ea omnia sacrificia laeta fuerunt, primisque hostiis perlitatum est, et ita haruspices responderunt, eo bello terminos populi Romani propagari, victoriam ac triumphum ostendi. [4] Haec cum renuntiata essent, solutis religione animis patres rogationem ad populum ferri iusserunt, [5] vellent iuberentne cum Antiocho rege, quique eius sectam secuti essent, bellum iniri; si ea perlata rogatio esset, tum, si ita videretur consulibus, rem integram ad senatum referrent. [6] P. Cornelius eam rogationem pertulit; tum senatus decrevit, ut consules Italiam et Graeciam provincias sortirentur; cui Graecia evenisset, ut praeter eum numerum militum, quem L. Quinctius consul in eam provinciam ex auctoritate senatus scripsisset imperassetve, [7] ut eum exercitum acciperet, quem M. Baebius praetor anno priore ex senatus consulto in Macedoniam traiecisset; [8] et extra Italiam permissum ut, si res postulasset, auxilia ab sociis ne supra quinque milium numerum acciperet. L. Quinctium superioris anni consulem legari ad id bellum placuit. [9] Alter consul, cui Italia provincia evenisset, cum Bois iussus bellum gerere utro exercitu mallet ex duobus quos superiores consules habuissent, alterum ut mitteret Romam, eaeque urbanae legiones essent paratae quo senatus censuisset. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß