Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
25. (1) Ïîêà ðèìëÿíå âîåâàëè ïîä Ãåðàêëååé, Ôèëèïï, êàê áûëî óñëîâëåíî, îñàæäàë Ëàìèþ. Êîãäà êîíñóë âîçâðàùàëñÿ èç Áåîòèè, ìàêåäîíñêèé öàðü âñòðåòèëñÿ ñ íèì ïîäëå Ôåðìîïèë, äàáû ïðèíåñòè ïîçäðàâëåíèÿ è åìó, è íàðîäó ðèìñêîìó, à òàêæå èçâèíèòüñÿ, ÷òî ïî áîëåçíè íå ïðèíÿë ó÷àñòèÿ â âîéíå. (2) Îòòóäà îíè îäíîâðåìåííî òðîíóëèñü â ðàçíûå ñòîðîíû äëÿ îñàäû ãîðîäîâ, (3) îòñòîÿùèõ äðóã îò äðóãà ïðèìåðíî íà ñåìü ìèëü. Òàê êàê Ëàìèÿ ðàñïîëîæåíà íà õîëìå è âèä èç íåå îòêðûâàåòñÿ ïðÿìî íà îáëàñòü Ýòû, òî ðàññòîÿíèå ìåæäó ãîðîäàìè âûãëÿäèò ñîâñåì íåáîëüøèì, à ðàçãëÿäåòü ìîæíî âñå. (4) Äåíü è íî÷ü ðèìëÿíå è ìàêåäîíÿíå, ñëîâíî ñîðåâíóÿñü, óñåðäñòâîâàëè â îñàäíûõ è ðàòíûõ òðóäàõ, íî ìàêåäîíÿíàì ïðèõîäèëîñü òóæå, èáî åñëè ðèìëÿíå ñòðîèëè íàñûïü, ïîäâèæíûå íàâåñû è ïðî÷èå íàçåìíûå ñîîðóæåíèÿ, òî òå âåëè ïîäêîï è â òðóäíûõ ìåñòàõ íàòûêàëèñü íà ïîðîäó, íåïðåîäîëèìóþ äëÿ æåëåçíûõ çàñòóïîâ. (5) Òàê êàê äåëî íå äâèãàëîñü, öàðü âñòóïèë â ïåðåãîâîðû ñî ñòàðåéøèíàìè, ïûòàÿñü óáåäèòü èõ ñäàòü ãîðîä. (6) Îí íå ñîìíåâàëñÿ, ÷òî åñëè ñíà÷àëà ïàäåò Ãåðàêëåÿ, òî ëàìèéöû ñäàäóòñÿ ñêîðåå ðèìëÿíàì, ÷åì åìó, è êîíñóë íå óïóñòèò ñëó÷àÿ ñíÿòèåì îñàäû ñíèñêàòü ñåáå áëàãîäàðíîñòü. (7) È ïðåä÷óâñòâèå íå îáìàíóëî öàðÿ: ëèøü òîëüêî Ãåðàêëåÿ áûëà çàõâà÷åíà, îòòóäà ïðèáûë ãîíåö ñ óêàçàíèåì âîçäåðæàòüñÿ îò ïðèñòóïà: ñïðàâåäëèâåé, ìîë, áóäåò, ÷òîáû ïëîäàìè ïîáåäû âîñïîëüçîâàëèñü ðèìñêèå âîèíû, ñðàæàâøèåñÿ ñ ýòîëèéöàìè ëèöîì ê ëèöó70. (8) Èòàê, ìàêåäîíÿíå îòñòóïèëè îò Ëàìèè, è åå æèòåëè èçáåæàëè òåõ íåñ÷àñòèé, ÷òî âûïàëè íà äîëþ ñîñåäíåãî ãîðîäà71. |
25. Eodem tempore, quo Romani Heracleam, Philippus Lamiam ex composito oppugnabat, circa Thermopylas cum consule redeunte ex Boeotia, ut victoriam ipsi populoque Romano gratularetur excusaretque, quod morbo impeditus bello non interfuisset, congressus. [2] Inde diversi ad duas simul oppugnandas urbes profecti. [3] Intersunt septem ferme milia passuum; et quia Lamia cum posita in tumulo est, tum regionem maxime Oetae spectat, oppido quam breve intervallum videtur, et omnia in conspectu sunt. [4] Cum enixe, velut proposito certamine, Romani Macedonesque diem ac noctem aut in operibus aut in proeliis essent, hoc maior difficultas Macedonibus erat, quod Romani aggere et vineis et omnibus supra terram operibus, subter Macedones cuniculis oppugnabant, et in asperis locis silex paene impenetrabilis ferro occurrebat. [5] Et cum parum procederet inceptum, per colloquia principum oppidanos temptabat rex ut urbem dederent, [6] haud dubius quin si prius Heraclea capta foret, Romanis se potius quam sibi dedituri essent, suamque gratiam consul in obsidione liberanda facturus esset. [7] Nec eum opinio est frustrata; confestim enim ab Heraclea capta nuntius venit ut oppugnatione absisteret: aequius esse Romanos milites, qui acie dimicassent cum Aetolis, praemia victoriae habere. [8] Ita recessum ab Lamia est, et propinquae clade urbis ipsi, ne quid simile paterentur, effugerunt. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß