Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
14.[1] (1)  Ïèðåå Ýïèêðàò âñòðåòèëñÿ ñ Ëóöèåì Ýìèëèåì Ðåãèëëîì, êîòîðûé øåë ïðèíèìàòü êîìàíäîâàíèå íàä ôëîòîì39. (2) 2Òîò, óçíàâ î ïîðàæåíèè ðîäîñöåâ, ïîñïåøèë â Àçèþ, à ïîñêîëüêó ïðè íåì áûëè ëèøü äâå êâèíêâåðåìû, âçÿë ñ ñîáîþ è Ýïèêðàòà ñ åãî ÷åòûðüìÿ êîðàáëÿìè. Çà íèì ïîñëåäîâàëè òàêæå îòêðûòûå êîðàáëè àôèíÿí. Ýãåéñêèì ìîðåì Ýìèëèé ïåðåïðàâèëñÿ íà Õèîñ. (3) 3Òóäà æå ãëóáîêîé íî÷üþ ïðèáûë îò Ñàìîñà ðîäîñåö Òèìàñèêðàò ñ äâóìÿ êâàäðèðåìàìè. Ïðåïðîâîæäåííûé ê Ýìèëèþ, îí ñêàçàë, ÷òî ïîñëàí ñþäà äëÿ îõðàíû, òàê êàê öàðñêèå êîðàáëè, ïðèïëûâàâøèå îò Ãåëëåñïîíòà è Àáèäîñà, ñâîèìè ÷àñòûìè íàïàäåíèÿìè ñäåëàëè ýòó ÷àñòü ïîáåðåæüÿ íåáåçîïàñíîé äëÿ ãðóçîâûõ ñóäîâ. 4Êîãäà Ýìèëèé ïëûë îò Õèîñà ê Ñàìîñó, åìó ïîâñòðå÷àëèñü âûñëàííûå çà íèì Ëèâèåì äâå ðîäîññêèå êâàäðèðåìû è öàðü Ýâìåí åùå ñ äâóìÿ. (4) 5Ïðèáûâ íà Ñàìîñ, Ýìèëèé ïðèíÿë îò Ëèâèÿ ôëîò, ñîâåðøèë ïî îáû÷àþ æåðòâîïðèíîøåíèå è ñîçâàë ñîâåò. Ïåðâûì áûëî ñïðîøåíî ìíåíèå Ãàÿ Ëèâèÿ. Îí ñêàçàë: íèêòî íå â ñîñòîÿíèè ïîäàòü ëó÷øèé ñîâåò, ÷åì òîò, êòî ñîâåòóåò äðóãîìó ïîñòóïèòü òàê, êàê íà åãî ìåñòå ïîñòóïèë áû ñàì; (5) 6îí, Ëèâèé, ñîáèðàëñÿ âñåì ôëîòîì ïðèïëûòü ê Ýôåñó, âåäÿ ñ ñîáîé ãðóçîâûå ñóäà, íàïîëíåííûå äëÿ óñòîé÷èâîñòè ïåñêîì, è çàòîïèòü èõ âî âõîäå â ãàâàíü. (6) 7Ïåðåêðûòü ýòîò âõîä áûëî òåì ëåã÷å, ÷òî îí íàïîäîáèå ðåêè äëèíåí, óçîê è ìåëîê. Òàêèì îáðàçîì, íåïðèÿòåëü ëèøèòñÿ äîñòóïà ê ìîðþ, è ôëîò åãî ñòàíåò áåñïîëåçåí. |
14. Piraei L. Aemilio Regillo succedenti ad navale imperium Epicrates occurrit; [2] qui audita clade Rhodiorum, cum ipse duas tantum quinqueremes haberet, Epicratem cum quattuor navibus in Asiam secum reduxit; prosecutae etiam apertae Atheniensium naves sunt. Aegaeo mari traiecit Chium. [3] Eodem Timasicrates Rhodius cum duabus quadriremibus ab Samo nocte intempesta venit, deductusque ad Aemilium praesidii causa se missum ait, quod eam oram maris infestam onerariis regiae naves excursionibus crebris ab Hellesponto atque Abydo facerent. Traicienti Aemilio a Chio Samum duae Rhodiae quadriremes, missae obviam ab Livio, et rex Eumenes cum duabus quinqueremibus occurrit. [4] Samum postquam ventum est, accepta ab Livio classe et sacrificio, ut adsolet, rite facto Aemilius consilium advocavit. Ibi C. Livius — is enim est primus rogatus sententiam — neminem fidelius posse dare consilium dixit quam eum qui id alteri suaderet quod ipse, si in eodem loco esset, facturus fuerit: [5] se in animo habuisse tota classe Ephesum petere et onerarias ducere multa saburra gravatas, atque eas in faucibus portus supprimere; [6] et eo minoris molimenti ea claustra esse, quod in fluminis modum longum et angustum et vadosum ostium portus sit. Ita adempturum se maris usum hostibus fuisse inutilemque classem facturum. |