Ïåðåâîä Ý. Ã. Þíöà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1983. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
38. (1)  Ðèìå, â ñàìîì íà÷àëå ãîäà, ïðè ðàñïðåäåëåíèè ïðîâèíöèé ìåæäó êîíñóëàìè è ïðåòîðàìè, Ëèãóðèÿ, êàê åäèíñòâåííàÿ îáëàñòü îõâà÷åííàÿ âîéíîé, áûëà íàçíà÷åíà êîíñóëàì. (2) Ïðåòîðû ðàñïðåäåëèëè ìåæäó ñîáîþ ïðîâèíöèè òàê: Ãàé Äåöèìèé Ôëàâ ïîëó÷èë ñóäîïðîèçâîäñòâî ìåæäó ãðàæäàíàìè, Ïóáëèé Êîðíåëèé Öåòåã — ñóäîïðîèçâîäñòâî ìåæäó ãðàæäàíàìè è èíîñòðàíöàìè, (3) Ãàé Ñåìïðîíèé Áëåç — Ñèöèëèþ, Êâèíò Íåâèé Ìàòîí — Ñàðäèíèþ è ñëåäñòâèå ïî äåëó îá îòðàâëåíèÿõ, Àâë Òåðåíöèé Âàððîí — Èñïàíèþ Áëèæíþþ, Ïóáëèé Ñåìïðîíèé Ëîíã — Èñïàíèþ Äàëüíþþ. (4) Èç äâóõ ïîñëåäíèõ ïðîâèíöèé ïðèìåðíî òîãäà æå âåðíóëèñü ëåãàòû Ëóöèé Þâåíòèé Òàëüíà è Òèò Êâèíêòèëèé Âàð. (5) Ðàçúÿñíèâ ñåíàòó, ñêîëü òðóäíîé áûëà âîéíà â Èñïàíèè, òåïåðü óæå çàâåðøåííàÿ, îíè ïîòðåáîâàëè, ïî ñëó÷àþ ñòîëü áîëüøîãî óñïåõà, âîçäàòü ïî÷åñòè áåññìåðòíûì áîãàì, à êðîìå òîãî, ðàçðåøèòü ïðåòîðàì âûâåñòè âîéñêà èç Èñïàíèè111. (6) Íàçíà÷åíî áûëî äâóõäíåâíîå îáùåãîñóäàðñòâåííîå ñ.347 ìîëåáñòâèå; ÷òî êàñàåòñÿ âûâîäà âîéñê, òî ê ýòîìó âîïðîñó ðåøåíî áûëî âåðíóòüñÿ ïîçäíåå, ïðè ðàñïðåäåëåíèè ëåãèîíîâ ìåæäó êîíñóëàìè è ïðåòîðàìè. (7) Ñïóñòÿ íåñêîëüêî äíåé êîíñóëàì áûëè íàçíà÷åíû äëÿ âîéíû â Ëèãóðèè ïî äâà ëåãèîíà, êîòîðûìè ðàíåå êîìàíäîâàëè Àïïèé Êëàâäèé è Ìàðê Ñåìïðîíèé. (8) Èç-çà èñïàíñêèõ æå âîéñê ðàçãîðåëñÿ ÿðîñòíûé ñïîð ìåæäó íîâûìè ïðåòîðàìè è äðóçüÿìè Êàëüïóðíèÿ è Êâèíêöèÿ, åùå íå âåðíóâøèõñÿ èç Èñïàíèè. (9) Êàæäàÿ èç ñòîðîí îïèðàëàñü íà ïîääåðæêó ïëåáåéñêèõ òðèáóíîâ è îäíîãî èç äâóõ êîíñóëîâ. Îäíà ñòîðîíà çàÿâëÿëà, ÷òî èñïîëüçóåò âåòî112, åñëè ñåíàò ðåøèò îòîçâàòü âîéñêà; äðóãàÿ ãðîçèëà, â ñëó÷àå íàëîæåíèÿ âåòî, áëîêèðîâàòü ñåíàòñêèå ðåøåíèÿ ïî âñåì îñòàëüíûì âîïðîñàì. (10) Äàâëåíèå îòñóòñòâóþùèõ â êîíöå êîíöîâ áûëî ïðåîäîëåíî, è ñåíàò ïîñòàíîâèë, ÷òîáû íîâûå ïðåòîðû íàáðàëè ÷åòûðå òûñÿ÷è ïåõîòèíöåâ è òðèñòà âñàäíèêîâ èç ÷èñëà ðèìëÿí, ïÿòü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è ïÿòüñîò âñàäíèêîâ èç ÷èñëà ëàòèíñêèõ ñîþçíèêîâ, â êà÷åñòâå ñèë, êîòîðûå îíè ìîãóò âçÿòü ñ ñîáîþ â Èñïàíèþ. (11) Êîãäà ýòè ÷åòûðå òûñÿ÷è îíè ðàñïðåäåëÿò òàì ïî ëåãèîíàì, îñòàâèâ â êàæäîì ëåãèîíå íå áîëåå ïÿòè òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è òðåõñîò âñàäíèêîâ, îíè äîëæíû ðàñïóñòèòü òåõ, êòî ñâîé ñðîê óæå îòñëóæèë, (12) è òåõ, êòî ïðîÿâèë îñîáóþ äîáëåñòü â áîÿõ ïîä êîìàíäîé Êàëüïóðíèÿ è Êâèíêöèÿ. |
38. Romae principio eius anni, cum de provinciis consulum et praetorum actum est, consulibus Ligures, quia bellum nusquam alibi erat, decreti. [2] Praetores C. Decimius Flavus urbanam, P. Cornelius Cethegus inter cives et peregrinos sortiti sunt, [3] C. Sempronius Blaesus Siciliam, Q. Naevius Matho Sardiniam et ut idem quaereret de veneficiis, A. Terentius Varro Hispaniam citeriorem, P. Sempronius Longus Hispaniam ulteriorem. [4] De iis duabus provinciis legati per id fere tempus L. Iuventius Talna et T. Quinctilius Varus venerunt, [5] qui quantum bellum iam profligatum in Hispania esset senatu edocto postularunt simul, ut pro rebus tam prospere gestis diis immortalibus haberetur honos et ut praetoribus exercitum deportare liceret. [6] Supplicatio in biduum decreta est: de legionibus deportandis, cum de consulum praetorumque exercitibus ageretur, rem integram referri iusserunt. [7] Paucos post dies consulibus in Ligures binae legiones, quas Ap. Claudius et M. Sempronius habuerant, decretae sunt. [8] De Hispaniensibus exercitibus magna contentio fuit inter novos praetores et amicos absentium, Calpurnii Quinctiique. [9] Utraque causa tribunos plebis, utraque consulem habebat. Hi se intercessuros senatus consulto, si deportandos censerent exercitus, denuntiabant: illi, si haec intercessio fieret, nullam rem aliam se decerni passuros. [10] Victa postremo absentium gratia est et senatus consultum factum ut praetores quattuor milia peditum Romanorum scriberent, trecentos equites, et quinque milia peditum sociorum Latini nominis, quingentos equites, quos secum in Hispaniam portarent. [11] Cum ea quattuor milia in legiones discripsissent, quo plus quam quina milia peditum, treceni equites in singulis legionibus esset, dimitterent, eos primum, qui emerita stipendia haberent, [12] deinde ut cuiusque fortissima opera Calpurnius et Quinctius in proelio usi essent. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß