Ïåðåâîä Î. Ë. Ëåâèíñêîé.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002) Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, A. C. Schlesinger, 1951/1989. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
21. (1) Ïîñëîâ âûñëóøàëè, è òóò Ëóöèé Ýìèëèé ñêàçàë, ÷òî òåïåðü íàñòàë åãî ÷åðåä äîëîæèòü î âîåííûõ äåëàõ. (2) Ñåíàò ïîñòàíîâèë, ÷òîáû äëÿ âîñüìè ëåãèîíîâ êîíñóëû è íàðîä èçáðàëè ïî ðàâíîìó ÷èñëó âîéñêîâûõ òðèáóíîâ; îäíàêî â ýòîò ãîä ðåøèëè èçáèðàòü òîëüêî òåõ, êòî óæå ïîáûâàë íà âûñîêîé ãîñóäàðñòâåííîé äîëæíîñòè63; (3) çàòåì èç âñåõ âîéñêîâûõ òðèáóíîâ Ëóöèþ Ýìèëèþ ïðåäñòîÿëî âûáðàòü ñåáå, êîãî îí ïîæåëàåò, äëÿ äâóõ ìàêåäîíñêèõ ëåãèîíîâ. Ïîñòàíîâëåíî áûëî òàêæå, ÷òî ïî çàâåðøåíèè Ëàòèíñêèõ òîðæåñòâ êîíñóë Ëóöèé Ýìèëèé è ïðåòîð Ãíåé Îêòàâèé, êîòîðîìó äîñòàëñÿ ôëîò, îòïðàâÿòñÿ ê ìåñòó ñëóæáû. (4) Ê íèì ñ.501 ïðèñîåäèíèëè è ïðåòîðà Ëóöèÿ Àíèöèÿ, âåäàâøåãî ðàçáîðîì äåë ñ èíîçåìöàìè: ñåíàò ðàñïîðÿäèëñÿ, ÷òîáû îí ñìåíèë â Èëëèðèè ïîä Ëèõíèäîì Àïïèÿ Êëàâäèÿ. (5) Íàáîð âîéñê âîçëîæèëè íà Ãàÿ Ëèöèíèÿ. Îí ïîëó÷èë ïðèêàç íàáðàòü ñåìü òûñÿ÷ ðèìñêèõ ãðàæäàí è äâåñòè âñàäíèêîâ, (6) îò ñîþçíèêîâ-ëàòèíîâ ïîòðåáîâàòü ñåìü òûñÿ÷ ïåøèõ è êîííûõ äâå ñîòíè, (7) à Ãíåþ Ñåðâèëèþ, âåäàâøåìó ïðîâèíöèåé Ãàëëèåé, íàïèñàòü, ÷òîáû îí íàáðàë øåñòüñîò êîííèêîâ. (8) Òàêîå âîéñêî Ëèöèíèé äîëæåí áûë ñî âñåé âîçìîæíîé ïîñïåøíîñòüþ íàïðàâèòü ê ñîòîâàðèùó â Ìàêåäîíèþ ñ òåì, ÷òîáû áûëî òàì íå áîëåå äâóõ ëåãèîíîâ ïî øåñòü òûñÿ÷ ïåøèõ è ïî òðèñòà âñàäíèêîâ; îñòàâøèõñÿ ðàñïðåäåëèòü ïî ãàðíèçîíàì. (9) À òåõ èç íèõ, êòî îêàæåòñÿ íåãîäíûì ê âîåííîé ñëóæáå, îòïóñòèòü. Ñîþçíèêàì âåëåëè ïðåäîñòàâèòü ïåõîòû äåñÿòü òûñÿ÷ ÷åëîâåê è âîñåìüñîò êîííèêîâ. (10) Ýòè ñèëû ïðèäàíû áûëè Àíèöèþ ñâåðõ äâóõ ëåãèîíîâ, êîòîðûå åìó âåëåíî áûëî ïåðåâåçòè â Ìàêåäîíèþ; â ëåãèîíàõ ýòèõ áûëî ïî ïÿòü òûñÿ÷ äâåñòè ïåõîòû è ïî òðèñòà êîííèêîâ. È äëÿ ôëîòà íàáðàëè ïÿòü òûñÿ÷ ìîðÿêîâ. (11) Êîíñóë Ëèöèíèé ïîëó÷èë ïðèêàç äåðæàòü ñâîþ îáëàñòü äâóìÿ ëåãèîíàìè, à ê íèì äîáàâèòü ñèëû ñîþçíèêîâ — äåñÿòü òûñÿ÷ ïåøèõ è øåñòüñîò êîííûõ. |
21. Legatis auditis tunc de bello referre sese L. Aemilius dixit. [2] Senatus decrevit, ut in octo legiones parem numerum tribunorum consules et populus crearent; creari autem neminem eo anno placere, nisi qui honorem gessisset. [3] Tum ex omnibus tribunis militum uti L. Aemilius in duas legiones in Macedoniam, quos eorum velit, eligat et ut sollemni Latinarum perfecto L. Aemilius consul, Cn. Octavius praetor, cui classis obtigisset, in provinciam proficiscantur. [4] Additus est his tertius L. Anicius praetor, cuius inter peregrinos iurisdictio erat; eum in provinciam Illyricum circa Lychnidum Ap. Claudio succedere placuit. [5] Dilectus cura C. Licinio consuli imposita. Is septem milia civium Romanorum et equites ducentos scribere iussus [6] et sociis nominis Latini septem milia peditum imperare, quadringentos equites, [7] et Cn. Servilio Galliam obtinenti provinciam litteras mittere ut sescentos equites conscriberet. [8] Hunc exercitum ad collegam primo quoque tempore mittere in Macedoniam iussus; neque in ea provincia plus quam duas legiones esse; eas repleri, ut sena milia peditum, trecenos haberent equites; ceteros pedites equitesque in praesidiis disponi. [9] Qui eorum idonei ad militandum non essent, dimitti. Decem praeterea milia peditum imperata sociis et octingenti equites. [10] Id praesidii additum Anicio praeter duas legiones, quas portare in Macedoniam est iussus, quina milia peditum et ducenos habentes, trecenos equites. Et in classem quinque milia navalium socium sunt scripta. [11] Licinius consul duabus legionibus obtinere provinciam iussus; eo addere sociorum decem milia peditum et sescentos equites. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß