Ïåðåâîä Î. Ë. Ëåâèíñêîé.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002) Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, A. C. Schlesinger, 1951/1989. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
24. (1)  ýòî æå âðåìÿ Ïåðñåé îáðàòèëñÿ ê Ýâìåíó è ê Àíòèîõó ñ îäèíàêîâûìè ïðåäëîæåíèÿìè, ïîäñêàçàííûìè ñàìèì ïîëîæåíèåì äåë. Ñâîáîäíîå ãîñóäàðñòâî è öàðñêàÿ âëàñòü, ñêàçàë îí, — âðàãè ïî ñàìîé ïðèðîäå ñâîåé. (2) Ðèìëÿíå öàðåé áüþò ïîîäèíî÷êå è, õóæå òîãî, íàòðàâëèâàþò äðóã íà äðóãà, è ýòî ïîäëî: (3) Ôèëèïïà îíè ïîäàâèëè ïðè ïîñîáíè÷åñòâå Àòòàëà, Àíòèîõà îäîëåëè ñ ïîìîùüþ Ýâìåíà è íå áåç ïîääåðæêè Ôèëèïïà, îòöà Ïåðñååâà68; òåïåðü Ýâìåí ñ Ïðóñèåì îïîë÷àþòñÿ ïðîòèâ ñàìîãî Ïåðñåÿ. (4) À åñëè ïàäåò Ìàêåäîíñêîå öàðñòâî, íàñòóïèò ÷åðåä Àçèè, êîòîðóþ ðèìëÿíå è òàê óæå îò÷àñòè ïîä÷èíèëè ñåáå ïîä ïðåäëîãîì îñâîáîæäåíèÿ ãîðîäîâ, à òàì è äî Ñèðèè äåëî äîéäåò. (5) Ðèìëÿíå è òàê óæå Ïðóñèÿ ñòàâÿò âûøå Ýâìåíà è ëèøàþò Àíòèîõà åãî ïîáåäíîé íàãðàäû — Åãèïòà. (6) Òàê ÷òî ïóñòü öàðè ïîðàçìûñëÿò è îçàáîòÿòñÿ òåì, êàê ïðèíóäèòü ðèìëÿí ê çàìèðåíèþ ñ íèì, Ïåðñååì, èëè æå — åñëè ðèìëÿíå ñòàíóò óïîðñòâîâàòü â ñâîåé íå÷åñòèâîé âîéíå — êàê öàðÿì âñåì âìåñòå ïðîòèâ íèõ îïîë÷èòüñÿ. (7) Ê Àíòèîõó Ïåðñåé îáðàòèëñÿ îòêðûòî, à ê Ýâìåíó îòïðàâèë ïîñëà ïîä ïðåäëîãîì âûêóïà ïëåííûõ, íî â äåéñòâèòåëüíîñòè áûëî ìåæäó íèìè ÷òî-òî áîëåå òåìíîå, òàê ÷òî ðèìëÿíå, è áåç òîãî íå ëþáÿ è ïîäîçðåâàÿ Ýâìåíà, òåïåðü èç-çà îáâèíåíèé õóäøèõ, õîòÿ è ëîæíûõ, ñòàëè âèäåòü â íåì ïðåäàòåëÿ è ïî÷òè ÷òî âðàãà. (8) À îáà öàðÿ ìåæäó òåì óñåðäíî ñîñòÿçàëèñü äðóã ñ äðóãîì â êîâàðñòâå è àë÷íîñòè69. (9) Áûë òàì êðèòÿíèí Êèäàíò, îäèí èç ïðèáëèæåííûõ Ýâìåíà. Îí è ðàíüøå âåë ïåðåãîâîðû ñ ëþäüìè Ïåðñåÿ: ñíà÷àëà ó Àìôèïîëÿ ñ Õèìàðîì, ñâîèì ñîïëåìåííèêîì, ñëóæèâøèì Ïåðñåþ, ïîòîì ïîäëå Äåìåòðèàäû ñ Ïåðñååâûìè ïîëêîâîäöàìè Ìåíåêðàòîì è Àíòèìàõîì70. (10) À íûíåøíèé Ïåðñååâ ïîñîë Ãåðîôîíò åùå ðàíüøå äâàæäû ïîáûâàë ïîñëîì ó Ýâìåíà. (11) Ïåðåãîâîðû ýòè áûëè âñå òàéíûìè, è îá ýòèõ ïîñîëüñòâàõ øëà äóðíàÿ ìîëâà, íî íèêòî íå çíàë, î ÷åì ãîâîðèëîñü òàì è áûëî ëè êàêîå-íèáóäü ñîãëàøåíèå ìåæäó öàðÿìè. |
24. Eodem tempore et ad Eumenen et ad Antiochum communia mandata, quae subicere condicio rerum poterat: natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem. [2] Singulos populum Romanum adgredi et, quod indignum sit, regum viribus reges oppugnare. [3] Attalo adiutore patrem suum oppressum; Eumene adiuvante et quadam ex parte etiam Philippo, patre suo, Antiochum oppugnatum; in se nunc et Eumenen et Prusian armatos esse. [4] Si Macedoniae regnum sublatum foret, proximam Asiam esse, quam iam ex parte sub specie liberandi civitates suam fecerint, deinde Syriam. [5] Iam Prusiam Eumeni honore praeferri, iam Antiochum victorem ab Aegypto, praemio belli, arceri. [6] Haec cogitantem providere iubebat, ut aut ad pacem secum faciendam compelleret Romanos aut perseverantes in bello iniusto communes duceret omnium regum hostes. [7] Ad Antiochum aperta mandata erant; ad Eumenen per speciem captivorum redimendorum missus legatus erat; re vera occultiora quaedam agebantur, quae in praesentia invisum quidem et suspectum Romanis Eumenen falsis gravioribusque criminibus onerarunt; [8] proditor enim ac prope hostis habitus, dum inter se duo reges captantes fraude et avaritia certant. [9] Cydas erat Cretensis, ex intimis Eumenis. Hic prius ad Amphipolim cum Chimaro quodam populari suo, militante apud Persea, inde postea ad Demetriadem semel cum Menecrate quodam, iterum cum Antimacho, regiis ducibus, sub ipsis moenibus urbis conlocutus fuerat. [10] Herophon quoque, qui tum missus est, duabus ad eundem Eumenen iam ante legationibus functus erat. [11] Quae conloquia occulta et legationes infames quidem erant, sed quid actum esset quidve inter reges convenisset, ignorabatur. Res autem ita sese habuit. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß