История Рима от основания города

Книга XLV, гл. 11

11. Cum haec ge­re­ren­tur, An­tio­chus frustra tempta­tis moe­ni­bus Ale­xandreae absces­se­rat ce­te­ra­que Aegyp­to po­ti­tus, re­lic­to Mem­phi maio­re Pto­le­maeo, cui reg­num quae­ri suis vi­ri­bus si­mu­la­bat, ut vic­to­rem mox adgre­de­re­tur, in Sy­riam exer­ci­tum ab­du­xit. [2] Nec hui­us vo­lun­ta­tis eius ig­na­rus Pto­le­mae­us, dum con­ter­ri­tum ob­si­dio­nis me­tu mi­no­rem frat­rem ha­be­ret, pos­se se re­ci­pi Ale­xandreae et so­ro­re adiu­van­te et non re­pug­nan­ti­bus frat­ris ami­cis ra­tus pri­mum ad so­ro­rem, [3] dein­de ad frat­rem ami­cos­que eius non pri­us des­ti­tit mit­te­re, quam pa­cem cum iis con­fir­ma­ret. [4] Sus­pec­tum An­tio­chum ef­fe­ce­rat, quod ce­te­ra Aegyp­to si­bi tra­di­ta Pe­lu­si va­li­dum re­lic­tum erat prae­si­dium. [5] Ap­pa­re­bat cla­ustra Aegyp­ti te­ne­ri, ut, cum vel­let, rur­sus exer­ci­tum in­du­ce­ret; bel­lo in­tes­ti­no cum frat­re eum exi­tum fo­re, ut vic­tor fes­sus cer­ta­mi­ne ne­qua­quam par An­tio­cho fu­tu­rus es­set. [6] Haec pru­den­ter ani­mad­ver­sa a maio­re cum ad­sen­su mi­nor fra­ter qui­que cum eo erant ac­ce­pe­runt; so­ror plu­ri­mum adiu­vit non con­si­lio mo­do, sed etiam pre­ci­bus. [7] Ita­que con­sen­tien­ti­bus cunctis pa­ce fac­ta Ale­xandream re­ci­pi­tur, ne mul­ti­tu­di­ne qui­dem ad­ver­san­te, quae in bel­lo non per ob­si­dio­nem mo­do, sed etiam postquam a moe­ni­bus absces­sum est, quia ni­hil ex Aegyp­to sub­ve­he­ba­tur, om­nium re­rum ad­te­nua­ta ino­pia erat.

[8] His cum lae­ta­ri An­tio­chum con­ve­niens es­set, si re­du­cen­di eius cau­sa exer­ci­tum Aegyp­tum in­du­xis­set, quo spe­cio­so ti­tu­lo ad om­nis Asiae et Grae­ciae ci­vi­ta­tes le­ga­tio­ni­bus re­ci­pien­dis lit­te­ris­que di­mit­ten­dis usus erat, adeo est of­fen­sus ut mul­to ac­rius in­fes­tius­que ad­ver­sus duos quam an­te ad­ver­sus unum pa­ra­ret bel­lum. [9] Cyp­rum ex­templo clas­sem mi­sit; ip­se pri­mo ve­re cum exer­ci­tu Aegyp­tum pe­tens in Coe­len Sy­riam pro­ces­sit. [10] Cir­ca Rhi­no­co­lu­ra Pto­le­maei le­ga­tis agen­ti­bus gra­tias, quod per eum reg­num pat­rium re­ce­pis­set, pe­ten­ti­bus­que ut suum mu­nus tue­re­tur et di­ce­ret po­tius quid fie­ri vel­let quam hos­tis ex so­cio fac­tus vi at­que ar­mis age­ret, [11] res­pon­dit non ali­ter ne­que clas­sem re­vo­ca­tu­rum ne­que exer­ci­tum re­duc­tu­rum, ni­si si­bi et to­ta Cyp­ro et Pe­lu­sio ag­ro­que, qui cir­ca Pe­lu­sia­cum os­tium Ni­li es­set, ce­de­re­tur, diem­que praes­ti­tuit intra quam de con­di­cio­ni­bus pe­rac­tis res­pon­sum ac­ci­pe­ret.