Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì è Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì.
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
16. (1) Ñëîâà ýòè âîñïëàìåíèëè âîèíîâ: ñ êðèêîì, ñëîâíî ñòàâ äðóãèìè ëþäüìè, îíè ñ òàêîé ñèëîé óäàðèëè ïî âðàãó, ÷òî âûäåðæàòü ýòîò íàòèñê áûëî íåâîçìîæíî. (2) Ñíà÷àëà ïåðåäîâûå ïóíèéöåâ, à çà íèìè è âòîðàÿ ëèíèÿ61 íå âûäåðæàëè; äðîãíóëî è îáðàòèëîñü â áåãñòâî âñå âîéñêî; áåãëåöû, íå ïîìíÿ ñåáÿ îò ñòðàõà, áðîñèëèñü â ëàãåðü; è íè â âîðîòàõ, íè íà âàëó íèêòî íå ïîäóìàë ñîïðîòèâëÿòüñÿ; ðèìëÿíå, ñëåäîâàâøèå çà íèìè, âîçîáíîâèëè ñðàæåíèå â êîëüöå íåïðèÿòåëüñêîãî âàëà. (3) ×åì òðóäíåå áûëî ñðàæàòüñÿ â òåñíîòå, òåì áîëåå æåñòîêîé áûëà áîéíÿ. Íà ïîìîùü ïðèøëè è ïëåííûå: çàõâàòèâ â ñóìàòîõå ñ.161 îðóæèå è ñáèâøèñü ãóðüáîé, îíè èçáèâàëè êàðôàãåíÿí, íàïàäàÿ ñ òûëà è íå äàâàÿ óáåæàòü. (4) Èç öåëîãî âîéñêà ñïàñëèñü ñàì âîæäü è ìåíüøå äâóõ òûñÿ÷ ÷åëîâåê (â áîëüøèíñòâå âñàäíèêè). (5) Âñå îñòàëüíûå áûëè ïåðåáèòû èëè âçÿòû â ïëåí; çàõâà÷åíî áûëî òðèäöàòü âîñåìü çíàìåí. Ïîáåäèòåëåé ïàëî îêîëî äâóõ òûñÿ÷; âñÿ äîáû÷à, êðîìå ïëåííûõ, îòäàíà áûëà âîèíàì; íå îòäàëè òàêæå è ñêîò, õîçÿåâà êîòîðîãî â òå÷åíèå òðèäöàòè äíåé ìîãóò ÿâèòüñÿ, ÷òîáû îïîçíàòü åãî. (6) Ñîëäàòû, íàãðóæåííûå äîáû÷åé, âåðíóëèñü â ëàãåðü, íî îêîëî ÷åòûðåõ òûñÿ÷ ðàáîâ-äîáðîâîëüöåâ, êîòîðûå ñðàæàëèñü êîå-êàê è íå âîðâàëèñü â ëàãåðü îäíîâðåìåííî ñ äðóãèìè, áîÿñü íàêàçàíèÿ, çàíÿëè õîëì íåäàëåêî îò ëàãåðÿ. (7) Íà ñëåäóþùèé äåíü âîåííûå òðèáóíû ñâåëè èõ âíèç, êàê ðàç êîãäà Ãðàêõ ñîáðàë íà ñîëäàòñêóþ ñõîäêó. (8) Êîíñóë ïðåæäå âñåãî íàãðàäèë ñòàðûõ ñîëäàò ñîîáðàçíî èõ äîáëåñòíîìó ïîâåäåíèþ è çàñëóãàì â ïîñëåäíåì áîþ; (9) ÷òî æå êàñàåòñÿ äîáðîâîëüöåâ, òî îí ïðåäïî÷èòàåò ñåãîäíÿ âñåõ — è äîñòîéíûõ, è íåäîñòîéíûõ — õâàëèòü, à íå ðóãàòü; îí âñåõ îáúÿâëÿåò ñâîáîäíûìè — äà áóäåò ýòî ê ñ÷àñòüþ è áëàãîäåíñòâèþ ãîñóäàðñòâà. (10)  îòâåò ïîäíÿëñÿ ãðîìêèé ðàäîñòíûé êðèê: ëþäè îáíèìàëèñü è ïîçäðàâëÿëè äðóã äðóãà, âîçäåâàëè ðóêè ê íåáó; æåëàëè âñÿ÷åñêèõ áëàã ðèìñêîìó ãîñóäàðñòâó è ñàìîìó Ãðàêõó. (11) Ãðàêõ ïðåðâàë èõ: «Ïðåæäå ÷åì âû âñå íå ïîëó÷èëè ïðàâà, ñðàâíÿâøèå âàñ ñ îñòàëüíûìè ãðàæäàíàìè áëàãîäàðÿ ìíå, ÿ íå õîòåë ðàçáèðàòüñÿ, êòî èç âàñ õîðîøèé ñîëäàò, à êòî òðóñ; òåïåðü, êîãäà ãîñóäàðñòâî ñâîå îáåùàíèå âûïîëíèëî, íåëüçÿ, ÷òîáû èñ÷åçëà âñÿêàÿ ðàçíèöà ìåæäó äîáëåñòüþ è òðóñîñòüþ. (12) ß ïðèêàæó ïðèíåñòè ìíå ñïèñêè âñåõ, êòî, ïîìíÿ, ÷òî ïðåäñòîèò áèòâà, îò íåå óêëîíèëñÿ è ñáåæàë ïåðåä ñàìûì áîåì, âûçîâó êàæäîãî ïîîäèíî÷êå è, åñëè îí êëÿòâåííî íå çàâåðèò, ÷òî íå ÿâèëñÿ, ïîòîìó ÷òî áûë áîëåí, çàñòàâëþ äî êîíöà åãî ñëóæáû åñòü è ïèòü íå èíà÷å êàê ñòîÿ62. (13) Íå âîçìóùàéòåñü: ñîîáðàçèòå, ÷òî ëåã÷å íàêàçàòü âàøó òðóñîñòü íåëüçÿ». (14) Çàòåì îí îòäàë ïðèêàç âûñòóïàòü. Ñîëäàòû, íåñÿ äîáû÷ó è ãîíÿ ïåðåä ñîáîé ñêîò, ñî ñìåõîì è øóòêàìè âîøëè â Áåíåâåíò; (15) âîçâðàùàëèñü, áóäòî ñ ïðàçäíè÷íîãî âåñåëîãî ïèðà, à íå ñ ïîëÿ áèòâû. (16) Æèòåëè Áåíåâåíòà òîëïîé âûñûïàëè ê âîðîòàì èì íàâñòðå÷ó: âîèíîâ îáíèìàëè, ïîçäðàâëÿëè, ïðèãëàøàëè ê ñåáå. (17) Âî äâîðèêàõ âñåõ äîìîâ ñòîÿëî óãîùåíèå: ïðîñèëè Ãðàêõà ðàçðåøèòü ñîëäàòàì ïîïèðîâàòü; Ãðàêõ ðàçðåøèë ñ îãîâîðêîé: ïóñòü óãîùàþòñÿ íà ãëàçàõ ó âñåõ, à óãîùåíèå áóäåò âûñòàâëåíî ïåðåä äâåðüìè63. Âñå áûëî âûíåñåíî. (18) Äîáðîâîëüöû ïèðîâàëè â êîëïàêàõ64 èëè îáâèâ ãîëîâû áåëîé øåðñòüþ, îäíè ëåæà, äðóãèå — òå, êòî îäíîâðåìåííî è åë, è ïðèñëóæèâàë — ñòîÿ. (19) Çðåëèùå áûëî ñòîëü ïðèìå÷àòåëüíî, ÷òî Ãðàêõ, âåðíóâøèñü â Ðèì, âåëåë èçîáðàçèòü ýòî òîðæåñòâåííîå ïðàçäíåñòâî íà êàðòèíå â õðàìå Ñâîáîäû, êîòîðûé îòåö åãî ïîñòðîèë íà Àâåíòèíå íà äåíüãè îò øòðàôîâ65. |
16. Ea demum vox ita animos accendit ut renovato clamore, velut alii repente facti, tanta vi se in hostem intulerint ut sustineri ultra non possent. [2] Primo antesignani Poenorum, dein signa perturbata, postremo tota inpulsa acies; inde haud dubie terga data, ruuntque fugientes in castra adeo pavidi trepidique ut ne in portis quidem aut vallo quisquam restiterit, ac prope continenti agmine Romani insecuti novum de integro proelium inclusi hostium vallo ediderint. [3] Ibi sicut pugna inpeditior in angustiis, ita caedes atrocior fuit. Et adiuvere captivi, qui rapto inter tumultum ferro conglobati et ab tergo ceciderunt Poenos et fugam impedierunt. [4] Itaque minus duo milia hominum ex tanto exercitu, et ea maior pars equitum, cum ipso duce effugerunt; alii omnes caesi aut capti; capta et signa duodequadraginta. [5] Ex victoribus duo milia ferme cecidere. Praeda omnis praeterquam hominum captorum militi concessa est; et pecus exceptum est quod intra dies triginta domini cognovissent. [6] Cum praeda onusti in castra redissent, quattuor milia ferme volonum militum, quae pugnaverant segnius nec in castra inruperant simul, metu poenae collem haud procul castris ceperunt. [7] Postero die per tribunos militum inde deducti contione militum advocata a Graccho superveniunt. [8] Ubi cum proconsul veteres milites primum, prout cuiusque virtus atque opera in ea pugna fuerat, militaribus donis donasset, [9] tunc quod ad volones attineret, omnes ait malle laudatos a se, dignos indignosque, quam quemquam eo die castigatum esse. Quod bonum faustum felixque rei publicae ipsisque esset, omnes eos liberos esse iubere. [10] Ad quam vocem cum clamor ingenti alacritate sublatus esset, ac nunc conplexi inter se gratulantesque, nunc manus ad caelum tollentes bona omnia populo Romano Gracchoque ipsi precarentur, [11] tum Gracchus «Priusquam omnes iure libertatis aequassem» inquit, «neminem nota strenui aut ignavi militis notasse volui; [12] nunc exsoluta iam fide publica, ne discrimen omne virtutis ignaviaeque pereat, nomina eorum qui detractatae pugnae memores secessionem paulo ante fecerunt referri ad me iubebo, citatosque singulos iure iurando adigam, nisi quibus morbus causa erit, [13] non aliter quam stantes cibum potionemque, quoad stipendia facient, capturos esse. Hanc multam ita aequo animo feretis, si reputabitis nulla ignaviae nota leviore vos designari potuisse». [14] Signum deinde colligendi vasa dedit; militesque praedam portantes agentesque per lasciviam ac iocum ita ludibundi Beneventum rediere [15] ut ab epulis per celebrem festumque diem actis, non ex acie reverti viderentur. [16] Beneventani omnes turba effusa cum obviam ad portas exissent, complecti milites, gratulari, vocare in hospitium. [17] Adparata convivia omnibus in propatulo aedium fuerant; ad ea invitabant Gracchumque orabant ut epulari permitteret militibus; et Gracchus ita permisit, si in publico epularentur omnes ante suas quisque fores. Prolata omnia. [18] Pilleati aut lana alba velatis capitibus volones epulati sunt, alii accubantes, alii stantes, qui simul ministrabant vescebanturque. [19] Digna res visa ut simulacrum celebrati eius diei Gracchus, postquam Romam rediit, pingi iuberet in aede Libertatis quam pater eius in Aventino ex multaticia pecunia faciendam curavit dedicavitque. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß