Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì è Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì.
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
18. (1) Äåëàìè âíóòðåííèìè çàíèìàëèñü ñ òåì æå íàñòðîåíèåì, ñ êàêèì âîåâàëè. (2) Öåíçîðû íèêîãî íå ìîãëè ïîäðÿæàòü äëÿ îáùåñòâåííûõ ðàáîò — êàçíà áûëà ïóñòà; è îíè îáðàòèëèñü ê èñïðàâëåíèþ ëþäñêèõ íðàâîâ è îáëè÷åíèþ ïîðîêîâ, ðîæäåííûõ âîéíîé: òàê æå êàê â áîëüíîì òåëå îäíà çàñòàðåëàÿ íåìîùü ïîðîæäàåò äðóãóþ. (3) Ñíà÷àëà öåíçîðû ïðèçâàëè ê îòâåòó òåõ, î êîì ãîâîðèëè, ÷òî îíè ïîñëå êàííñêîãî áåäñòâèÿ îòñòóïèëèñü îò ãîñóäàðñòâà69. Âî ãëàâå èõ ñòîÿë Ìàðê Öåöèëèé Ìåòåëë70, áûâøèé òîãäà êâåñòîðîì. (4) Åìó è ïðî÷èì, âèíîâíûì â òîì æå ïðåñòóïëåíèè, âåëåíî áûëî ïðåäñòàòü ïåðåä ñóäîì. Îáåëèòü ñåáÿ îíè íå ñìîãëè, è öåíçîðû îáúÿâèëè èõ âèíîâíûìè â ïðîòèâîãîñóäàðñòâåííûõ ðå÷àõ è â ïîäãîòîâêå çàãîâîðà ñ öåëüþ ïîêèíóòü Èòàëèþ. (5) Çàòåì ïðèçâàëè áûâøèõ â ïëåíó è ñëèøêîì õèòðîóìíî èñòîëêîâàâøèõ ñâîþ êëÿòâó âåðíóòüñÿ. Îíè äåéñòâèòåëüíî òàéêîì âåðíóëèñü â ëàãåðü Ãàííèáàëà è äóìàëè, ÷òî ñâîþ êëÿòâó èñïîëíèëè71. (6) Ó òåõ è äðóãèõ áûëè îòîáðàíû êàçåííûå êîíè (ó êîãî îíè áûëè), à ñàìè îíè èñêëþ÷åíû èç òðèá è çà÷èñëåíû â ýðàðèè72. (7) Öåíçîðû íå îãðàíè÷èëèñü çàáîòîé îá èñïðàâëåíèè ñåíàòà è âñàäíè÷åñêîãî ñîñëîâèÿ. Èç ñïèñêîâ ëèö, ãîäíûõ ê âîåííîé ñëóæáå, èçâëå÷åíû áûëè èìåíà òåõ, êòî, íå èìåÿ çàêîííîãî îòïóñêà è íå áóäó÷è áîëüíûì, íå ñëóæèë áîëåå ÷åòûðåõ ëåò. (8) Èõ îêàçàëîñü áîëüøå äâóõ òûñÿ÷ — îíè çà÷èñëåíû áûëè â ýðàðèè è èñêëþ÷åíû èç òðèá. (9) Ê ñòîëü ñ.163 ñóðîâîìó ðåøåíèþ öåíçîðîâ ñåíàò äîáàâèë ãðîçíîå ïîñòàíîâëåíèå: ïóñòü âñå îòìå÷åííûå öåíçîðñêèì ïîðèöàíèåì ñëóæàò â ïåõîòå, èõ îòïðàâÿò â Ñèöèëèþ ê îñòàòêàì âîéñêà, óöåëåâøåãî ïîñëå Êàíí73. Äëÿ ýòèõ ñîëäàò ñëóæáà êîí÷èòñÿ íå ðàíüøå, ÷åì íåïðèÿòåëü áóäåò èçãíàí èç Èòàëèè. (10) Èòàê, êàçíà áûëà ïóñòà, íî, êîãäà öåíçîðû ïåðåñòàëè ñäàâàòü ïîäðÿäû íà ðåìîíò õðàìîâ, ïîñòàâêó ëîøàäåé è ïðî÷åå, (11) ê íèì ïðèøëè ïîäðÿä÷èêè74, îáû÷íî òàêèå ïîäðÿäû áðàâøèå, ñ ïðîñüáîé ïîñòóïàòü òàê, ñëîâíî êàçíà ïîëíà; äî îêîí÷àíèÿ âîéíû äåíåã íèêòî íå ïîòðåáóåò. (12) Ïðèøëè õîçÿåâà ðàáîâ, îòïóùåííûõ Òèáåðèåì Ãðàêõîì íà ñâîáîäó ïîä Áåíåâåíòîì, âûçâàííûå òðèóìâèðàìè ïîëó÷èòü çà íèõ äåíüãè75, íî õîçÿåâà ñêàçàëè, ÷òî îíè âîçüìóò ýòè äåíüãè òîëüêî ïî îêîí÷àíèè âîéíû. (13) Ëþäè ñòðåìèëèñü ïîìî÷ü îïóñòåâøåé êàçíå, ñòàëè âíîñèòü â íåå ñíà÷àëà ñèðîòñêèå, à ïîòîì âäîâüè äåíüãè. (14) Îíè ñ÷èòàëè, ÷òî âåðíåå âñåãî ñîõðàíÿò èõ, äîâåðèâ ãîñóäàðñòâó; ïîýòîìó åñëè ÷òî-òî ïðèãîòîâëÿëè èëè ïîêóïàëè äëÿ ñèðîò è âäîâ, òî êâåñòîð ýòî çàïèñûâàë. Òàê æå ùåäðû îêàçàëèñü è âîèíû: íè îäèí öåíòóðèîí, íè îäèí âñàäíèê íå áðàë æàëîâàíüÿ; (15) áðàâøèõ êîðèëè è íàçûâàëè íàåìíèêàìè. |
18. Nec minore animo res Romana domi quam militiae gerebatur. [2] Censores, vacui ab operum locandorum cura propter inopiam aerarii, ad mores hominum regendos animum adverterunt castigandaque vitia quae, velut diutinis morbis aegra corpora ex sese gignunt, eo nata bello erant. [3] Primum eos citaverunt qui post Cannensem pugnam rem publicam deseruisse dicebantur. Princeps eorum M. Caecilius Metellus quaestor tum forte erat. [4] Iusso deinde eo ceterisque eiusdem noxae reis causam dicere, cum purgari nequissent, pronuntiarunt verba orationemque eos adversus rem publicam habuisse, quo coniuratio deserendae Italiae causa fieret. [5] Secundum eos citati nimis callidi exsolvendi iuris iurandi interpretes, qui captivorum ex itinere regressi clam in castra Hannibalis solutum quod iuraverunt redituros rebantur. [6] His superioribusque illis equi adempti qui publicum equom habebant, tribuque moti aerarii omnes facti. [7] Neque senatu modo aut equestri ordine regendo cura se censorum tenuit; nomina omnium ex iuniorum tabulis excerpserunt qui quadriennio non militassent, quibus neque vacatio iusta militiae neque morbus causa fuisset. [8] Et ea supra duo milia nominum in aerarios relata tribuque omnes moti; [9] additumque tam truci censoriae notae triste senatus consultum, ut ei omnes quos censores notassent pedibus mererent mitterenturque in Siciliam ad Cannensis exercitus reliquias, cui militum generi non prius quam pulsus Italia hostis esset finitum stipendiorum tempus erat. [10] Cum censores ob inopiam aerarii se iam locationibus abstinerent aedium sacrarum tuendarum curuliumque equorum praebendorum ac similium his rerum, [11] convenire ad eos frequentes qui hastae huius generis adsueverant, hortarique censores ut omnia perinde agerent locarent ac si pecunia in aerario esset: neminem nisi bello confecto pecuniam ab aerario petiturum esse. [12] Convenere deinde domini eorum quos Ti. Sempronius ad Beneventum manu emiserat arcessitosque se ab triumviris mensariis esse dixerunt ut pretia servorum acciperent; ceterum non ante quam bello confecto accepturos esse. [13] Cum haec inclinatio animorum plebis ad sustinendam inopiam aerarii fieret, pecuniae quoque pupillares primo, deinde viduarum coeptae conferri, [14] nusquam eas tutius sanctiusque deponere credentibus qui deferebant quam in publica fide; inde si quid emptum paratumque pupillis ac viduis foret, a quaestore perscribebatur. [15] Manavit ea privatorum benignitas ex urbe etiam in castra, ut non eques, non centurio stipendium acciperet, mercennariumque increpantes vocarent qui accepisset. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß