Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
22. (1) Îáîèì êîíñóëàì, âåäàâøèì Àïóëèåé, âåëåíî áûëî áðîñèòü æðåáèé: êîìó âåäàòü Àïóëèåé, à êîìó — Ìàêåäîíèåé (Ãàííèáàë è êàðôàãåíÿíå óæå íå òàê ïóãàëè). Ñóëüïèöèé ïîëó÷èë Ìàêåäîíèþ, ãäå ñìåíèë Ëåâèíà. (2) Ôóëüâèÿ âûçâàëè â Ðèì äëÿ âûáîðîâ êîíñóëîâ. Öåíòóðèÿ ìëàäøèõ Âîòóðèåâîé òðèáû, ãîëîñîâàâøàÿ ïåðâîé111, âûáðàëà êîíñóëàìè Òèòà Ìàíëèÿ Òîðêâàòà Ìëàäøåãî è Òèòà Îòàöèëèÿ. (3) Ìàíëèé íàõîäèëñÿ òóò æå; ïîçäðàâèòü åãî ñîáðàëàñü öåëàÿ òîëïà, íåëüçÿ áûëî óñîìíèòüñÿ â åäèíîäóøèè åå âûáîðà. Áîëüøàÿ òîëïà îêðóæèëà òðèáóíàë êîíñóëà; (4) îí ïîïðîñèë âûñëóøàòü íåñêîëüêî ñëîâ è ïðèêàçàë âåðíóòü öåíòóðèþ, ãîëîñîâàâøóþ ïåðâîé. (5) Âñå íàïðÿæåííî îæèäàëè, ÷åãî îí ïîòðåáóåò; Ìàíëèé îòãîâàðèâàëñÿ áîëåçíüþ ãëàç: (6) áåññîâåñòåí êîðì÷èé èëè âîåíà÷àëüíèê, ñêàçàë îí, êîòîðûé òðåáóåò, ÷òîáû åìó âðó÷èëè è æèçíü è ñóäüáó ëþäåé, à ñàì ãëÿäèò íà âñå ÷óæèìè ãëàçàìè. (7) Ïîýòîìó îí ïðèêàçûâàåò öåíòóðèè ìëàäøèõ Âîòóðèåâîé òðèáû ãîëîñîâàòü âíîâü è ïîìíèòü ïðè âûáîðå êîíñóëîâ î âîéíå â Èòàëèè è î íûíåøíåì ïîëîæåíèè ãîñóäàðñòâà: (8) â óøàõ åùå ñòîÿò êðèêè âðàãîâ, ïîòðÿñàâøèå ñòåíû Ðèìà íåñêîëüêî ìåñÿöåâ íàçàä. Âñÿ öåíòóðèÿ çàêðè÷àëà, ÷òî îíà ñâîåãî ðåøåíèÿ íå ïåðåìåíèò è íàçîâåò êîíñóëàìè òåõ æå ñàìûõ ëþäåé. (9) «Íè ÿ, — âîñêëèêíóë Òîðêâàò, — ñòàâ êîíñóëîì, íå ïåðåíåñó âàøèõ íðàâîâ, íè âû — ìîåé âëàñòè. Ãîëîñóéòå âíîâü è ïîìíèòå, ÷òî êàðôàãåíÿíå â Èòàëèè, à âîæäåì ó íèõ Ãàííèáàë». (10) Íà öåíòóðèþ ïîäåéñòâîâàëè è àâòîðèòåò Ìàíëèÿ, è ñòîÿâøèé êðóãîì øóì ïî÷òèòåëüíîãî èçóìëåíèÿ. Îíà îáðàòèëàñü ê êîíñóëó ñ ïðîñüáîé ïðèãëàñèòü öåíòóðèþ ñòàðøèõ Âîòóðèåâîé òðèáû: (11) æåëàòåëüíî ïîãîâîðèòü ñî ñòàðøèìè ïî âîçðàñòó è âûáðàòü êîíñóëîâ ïî èõ óêàçàíèþ. Ïðèãëàñèëè ñòàðøèõ: èì áûëî äàíî âðåìÿ ñåêðåòíî ïåðåãîâîðèòü â «îâ÷àðíå»112. (12) Ñòàðøèå ñêàçàëè: ïîãîâîðèì î òðîèõ — Êâèíòå Ôàáèè è Ìàðêå Ìàðöåëëå, óæå îñûïàííûõ ïî÷åñòÿìè, è Ìàðêå Âàëåðèè; åñëè íóæåí íîâûé âîåíà÷àëüíèê â âîéíå ñ êàðôàãåíÿíàìè, òî îí ïðåâîñõîäíî âîåâàë è íà ñóøå, è íà ìîðå ñ öàðåì Ôèëèïïîì. (13) Äåðæàëè ñîâåò î âñåõ òðîèõ; ïîòîì ñòàðøèõ ðàñïóñòèëè, à ìëàäøèå ïðèñòóïèëè ê ãîëîñîâàíèþ: êîíñóëàìè âûáðàëè â èõ îòñóòñòâèå Ìàðêà Êëàâäèÿ113, ñëàâíîãî òîãäà ïîêîðèòåëÿ Ñèöèëèè, è Ìàðêà Âàëåðèÿ. Âñå öåíòóðèè ãîëîñîâàëè òàê, êàê ïåðâàÿ. (14) Ïóñòü òåïåðü èçäåâàþòñÿ íàä ïîêëîííèêàìè ñòàðèíû114: ÿ íå äóìàþ, ÷òîáû â ãîñóäàðñòâå ìóäðåöîâ, êîòîðîå ôèëîñîôû ñ.248 âûäóìàëè, íèêîãäà íå âèäåâ åãî â äåéñòâèòåëüíîñòè115, ïðàâèòåëè ìîãëè áûòü äîñòîéíåå è ðàâíîäóøíåå ê âëàñòè, íàðîä — ñïîêîéíåå è áëàãîðàçóìíåå. (15) Æåëàíèå öåíòóðèè ìëàäøèõ ïîñîâåòîâàòüñÿ ñî ñòàðøèìè î òîì, êîìó âðó÷èòü âëàñòü, êàæåòñÿ ïî÷òè íåâåðîÿòíûì — ñòîëü ìàëî öåíèòñÿ â íàøå âðåìÿ äàæå îòå÷åñêîå ñóæäåíèå. |
22. Consules cum ambo Apuliam provinciam haberent, minusque iam terroris a Poenis et Hannibale esset, sortiri iussi Apuliam Macedoniamque provincias. Sulpicio Macedonia evenit isque Laevino successit. [2] Fulvius Romam comitiorum causa arcessitus cum comitia consulibus rogandis haberet, praerogativa Voturia iuniorum T. Manlium Torquatum et T. Otacilium absentem consules dixit. [3] Cum ad Manlium, qui praesens erat, gratulandi causa turba coiret, nec dubius esset consensus populi, magna circumfusus turba ad tribunal consulis venit, [4] petitque ut pauca sua verba audiret centuriamque quae tulisset suffragium revocari iuberet. [5] Erectis omnibus exspectatione quidnam postulaturus esset, oculorum valetudinem excusavit: [6] impudentem et gubernatorem et imperatorem esse qui, cum alienis oculis ei omnia agenda sint, postulet sibi aliorum capita ac fortunas committi. [7] Proinde, si videretur ei, redire in suffragium Voturiam iuniorum iuberet et meminisse in consulibus creandis belli quod in Italia sit temporumque rei publicae. [8] Vixdum requiesse auris a strepitu et tumultu hostili, quo paucos ante menses arserint prope moenia Romana. Post haec cum centuria frequens succlamasset nihil se mutare sententiae eosdemque consules dicturos esse, [9] tum Torquatus «Neque ego vestros» inquit «mores consul ferre potero neque vos imperium meum. Redite in suffragium et cogitate bellum Punicum in Italia et hostium ducem Hannibalem esse». [10] Tum centuria et auctoritate mota viri et admirantium circa fremitu, petiit a consule ut Voturiam seniorum citaret: [11] velle sese cum maioribus natu conloqui et ex auctoritate eorum consules dicere. Citatis Voturiae senioribus, datum secreto in Ovili cum iis conloquendi tempus. [12] Seniores de tribus consulendum dixerunt esse, duobus plenis iam honorum, Q. Fabio et M. Marcello, et si utique novum aliquem adversus Poenos consulem creari vellent, M. Valerio Laevino: egregie adversus Philippum regem terra marique rem gessisse. [13] Ita de tribus consultatione data, senioribus dimissis iuniores suffragium ineunt. M. Claudium, fulgentem tum Sicilia domita, et M. Valerium absentis consules dixerunt. Auctoritatem praerogativae omnes centuriae secutae sunt. [14] Eludant nunc antiqua mirantis: non equidem, si qua sit sapientium civitas, quam docti fingunt magis quam norunt, aut principes graviores temperantioresque a cupidine imperii aut multitudinem melius moratam censeam fieri posse. [15] Centuriam vero iuniorum seniores consulere voluisse quibus imperium suffragio mandaret, vix ut veri simile sit parentium quoque hoc saeculo vilis levisque apud liberos auctoritas fecit. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß