Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
35. (1) ×åðåç äâà äíÿ áûëè âûáîðû ïðåòîðîâ: â ïðåòîðû áûëè âûáðàíû Ëóöèé Ïîðöèé Ëèöèí, Ãàé Ìàìèëèé, Ãàé è Àâë Ãîñòèëèè Êàòîíû. Ïî îêîí÷àíèè âûáîðîâ, îòïðàçäíîâàâ èãðû, äèêòàòîð è íà÷àëüíèê êîííèöû ñëîæèëè ñâîè ïîëíîìî÷èÿ. (2) Ãàé Òåðåíöèé Âàððîí áûë îòïðàâëåí â Ýòðóðèþ â çâàíèè ïðîïðåòîðà, ñ òåì ÷òîáû Ãàé Ãîñòèëèé îòòóäà ïîøåë â Òàðåíò ê âîéñêó, êîòîðûì ïðåæäå êîìàíäîâàë êîíñóë Òèò Êâèíêöèé; (3) Ëóöèé Ìàíëèé164 äîëæåí áûë îòïðàâèòüñÿ ïîñëîì çà ìîðå è ïîñìîòðåòü, ÷òî òàì äåëàåòñÿ; â Îëèìïèè â ýòîì ãîäó áóäóò êàê ðàç Îëèìïèéñêèå èãðû, íà êîòîðûå ñîáèðàåòñÿ ìíîæåñòâî ãðåêîâ165. (4) Åñëè åìó óäàñòñÿ ñïîêîéíî ïðîéòè ÷åðåç âðàæåñêèå çåìëè, ïóñòü ÿâèòñÿ íà ýòè èãðû, ÷òîáû óâåäîìèòü ñèöèëèéöåâ, áåæàâøèõ âî âðåìÿ âîéíû â Ãðåöèþ, è òàðåíòèíñêèõ ãðàæäàí, âûñëàííûõ Ãàííèáàëîì, î òîì, ÷òî îíè ìîãóò âîçâðàùàòüñÿ äîìîé è ÷òî ðèìñêèé íàðîä âîçâðàùàåò èì âñå èìóùåñòâî, êàêîå áûëî ó íèõ äî âîéíû. (5) Íàñòóïàþùèé ãîä ãðîçèë, êàçàëîñü, ìíîæåñòâîì îïàñíîñòåé: êîíñóëîâ ãîñóäàðñòâî ëèøèëîñü, ãðàæäàíå óïðàøèâàëè âíîâü èçáðàííûõ ïîñêîðåå ïðèñòóïèòü ê æåðåáüåâêå ïðîâèíöèé, çàðàíåå, åùå äî âñòóïëåíèÿ â äîëæíîñòü, óçíàòü, êòî ÷åì áóäåò âåäàòü è ïðîòèâ êîãî âîåâàòü. (6) Ïî ïî÷èíó Êâèíòà Ôàáèÿ Ìàêñèìà ñåíàò ïîñòàðàëñÿ ïðèìèðèòü íîâûõ êîíñóëîâ äðóã ñ äðóãîì. (7) Èõ âçàèìíàÿ íåïðèÿçíü áûëà âñåì èçâåñòíà; Ëèâèÿ æå íåñ÷àñòüå îæåñòî÷èëî, åìó êàçàëîñü, ÷òî åãî ïðåçèðàþò. (8) Îí áûë áîëåå íåóñòóï÷èâûì è ãîâîðèë, ÷òî íåçà÷åì ìèðèòüñÿ, ÷òî îí áóäåò äåéñòâîâàòü îñìîòðèòåëüíåé, ÷òîáû åãî íåóäà÷è íå âîçâåëè÷èëè ñîòîâàðèùà-íåäðóãà. (9) Ñåíàò, îäíàêî, ñâîèì àâòîðèòåòîì çàñòàâèë èõ îòëîæèòü âñÿêóþ âðàæäó è çàíÿòüñÿ äåëàìè ãîñóäàðñòâà â ïîëíîì åäèíîäóøèè. ñ.307 (10) Ïðîâèíöèè èõ íå ñîïðèêàñàëèñü, êàê áûâàëî ïðåæäå, — âîåâàòü èì íàçíà÷åíî áûëî â ïðîòèâîïîëîæíûõ êîíöàõ Èòàëèè: îäíîìó — ïðîòèâ Ãàííèáàëà â Áðóòòèè è Ëóêàíèè, äðóãîìó â Ãàëëèè ïðîòèâ Ãàçäðóáàëà, êîòîðûé, ïî ñëóõàì, óæå ïîäõîäèë ê Àëüïàì. (11) Ïîëó÷èâøèé ïî æðåáèþ Ãàëëèþ äîëæåí áûë âûáðàòü, êàêîå çàõî÷åò èç äâóõ âîéñê: ñòîÿâøåå â Ãàëëèè èëè ñòîÿâøåå â Ýòðóðèè, à ê âûáðàííîìó äîáàâèòü ãîðîäñêîå. (12) Âåäàþùèé Áðóòòèåì íàáåðåò íîâûå ãîðîäñêèå ëåãèîíû, à ñåáå âîçüìåò âîéñêî îäíîãî èç êîíñóëîâ ïðîøëîãî ãîäà; (13) îñòàâøååñÿ êîíñóëüñêîå âîéñêî âîçüìåò ïðîêîíñóë Êâèíò Ôóëüâèé, âëàñòü êîòîðîìó ïðîäëåâàëàñü åùå íà ãîä. (14) Ãàþ Ãîñòèëèþ, êîòîðîìó ðàíüøå ñìåíèëè Ýòðóðèþ íà Òàðåíò, òåïåðü ñìåíèëè Òàðåíò íà Êàïóþ è äàëè îäèí ëåãèîí, êîòîðûì â ïðîøëîì ãîäó êîìàíäîâàë Ôóëüâèé. |
35. Post diem tertium eius diei praetorum comitia habita. Praetores creati L. Porcius Licinus, C. Mamilius, C. et A. Hostilii Catones. Comitiis perfectis ludisque factis dictator et magister equitum magistratu abierunt. [2] C. Terentius Varro in Etruriam pro praetore missus, ut ex ea provincia C. Hostilius Tarentum ad eum exercitum iret quem T. Quinctius consul habuerat; [3] et L. Manlius trans mare legatus iret viseretque quae res ibi gererentur; simul quod Olympiae ludicrum ea aestate futurum erat, quod maximo coetu Graeciae celebraretur, [4] ut, si tuto per hostem posset, adiret id concilium, ut qui Siculi bello ibi profugi aut Tarentini cives relegati ab Hannibale essent, domos redirent scirentque sua omnia iis quae ante bellum habuissent reddere populum Romanum. [5] Quia periculosissimus annus inminere videbatur, neque consules in re publica erant, in consules designatos omnes versi, quam primum eos sortiri provincias et praesciscere quam quisque eorum provinciam, quem hostem haberet, volebant. [6] De reconciliatione etiam gratiae eorum in senatu actum est principio facto a Q. Fabio Maximo. [7] Inimicitiae autem nobiles inter eos erant et acerbiores eas indignioresque Livio sua calamitas fecerat quod spretum se in ea fortuna credebat. [8] Itaque is magis inplacabilis erat et nihil opus esse reconciliatione aiebat: acrius et intentius omnia gesturos timentes ne crescendi ex se inimico conlegae potestas fieret. [9] Vicit tamen auctoritas senatus ut positis simultatibus communi animo consilioque administrarent rem publicam. [10] Provinciae iis non permixtae regionibus, sicut superioribus annis, sed diversae extremis Italiae finibus, alteri adversus Hannibalem Bruttii et Lucani, alteri Gallia adversus Hasdrubalem, quem iam Alpibus adpropinquare fama erat, decreta. [11] Exercitum e duobus qui in Gallia quique in Etruria esset, addito urbano, eligeret quem mallet, qui Galliam esset sortitus. [12] Cui Bruttii provincia evenisset, novis legionibus urbanis scriptis, utrius mallet consulum prioris anni exercitum sumeret; [13] relictum a consule exercitum Q. Fulvius proconsul acciperet, eique in annum imperium esset. [14] Et C. Hostilio, cui pro Etruria Tarentum mutaverant provinciam, pro Tarento Capuam mutaverunt; legio una data est, cui Fulvius proximo anno praefuerat. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß