Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1949/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
3. (1) Âûïîëíèâ âñå ýòî, êîíñóëû è ïðåòîðû îòïðàâèëèñü â ñâîè ïðîâèíöèè, íî êàæäîãî çàáîòèëà òîëüêî Àôðèêà, ñëîâíî îíà äîñòàëàñü åìó: òî ëè âñå ïîíèìàëè, ÷òî òàì ðåøàåòñÿ ñóäüáà âîéíû è ãîñóäàðñòâà, òî ëè õîòåëè ðàñïîëîæèòü ê ñåáå Ñöèïèîíà, íà êîòîðîãî áûëè óñòðåìëåíû âçîðû âñåé Èòàëèè. (2) Íå òîëüêî èç Ñàðäèíèè, êàê óæå áûëî ñêàçàíî13, íî èç Èñïàíèè è Ñèöèëèè ê íåìó ñëàëè îäåæäó è õëåá; èç Ñèöèëèè åùå è îðóæèå è âñÿêîãî ðîäà ïðèïàñû. (3) Ñöèïèîí âñþ çèìó íå ïðåêðàùàë âîåííûõ äåéñòâèé, äåë õâàòàëî ïîâñþäó; îí îñàæäàë Óòèêó, íàáëþäàë çà ëàãåðåì Ãàçäðóáàëà; (4) êàðôàãåíÿíå ñïóñòèëè íà âîäó ñâîè êîðàáëè; ïðèãîòîâèëè öåëûé ôëîò — ïåðåõâàòûâàòü âñå äîñòàâëÿåìîå Ñöèïèîíó. À Ñöèïèîí ìåæäó òåì íå îñòàâëÿë ìûñëåé î ïðèìèðåíèè ñ Ñèôàêîì, ëþáîâíûé ïûë êîòîðîãî ìîã óæå è ïîîñòûòü: îí áûë ñ.403 óæå äàâíî æåíàò14. (5) Íî îò Ñèôàêà ïðèíîñèëè óñëîâèÿ ìèðà ñ Êàðôàãåíîì: ïóñòü ðèìëÿíå óéäóò èç Àôðèêè, ïóíèéöû èç Èòàëèè; à åñëè âîéíà ïðîäîëæèòñÿ, òî íå÷åãî è íàäåÿòüñÿ, ÷òî îí, Ñèôàê, îñòàâèò êàðôàãåíÿí. (6) ß äóìàþ, âñå âåëîñü ÷åðåç ïîñëîâ, — òàê ãîâîðÿò è áîëüøèíñòâî ïèñàòåëåé15, Ñèôàê ñàì íå ïðèõîäèë â ðèìñêèé ëàãåðü äëÿ ïåðåãîâîðîâ, êàê óòâåðæäàåò Âàëåðèé Àíòèàò. (7) Ñïåðâà ðèìñêèé êîìàíäóþùèé íå õîòåë è ñëûøàòü òàêîãî, íî ïîòîì — ÷òîáû äàòü ñâîèì âîèíàì óäîáíûé ïîâîä íàâåäûâàòüñÿ â íåïðèÿòåëüñêèé ëàãåðü — îí ñòàë ìåíåå ðåçîê â ñâîèõ îòêàçàõ, ïîäàâàÿ òåì ñàìûì íàäåæäó, ÷òî áîëåå ÷àñòûå âñòðå÷è ïîìîãóò óëàäèòü äåëî. (8) Çèìíèé ëàãåðü êàðôàãåíÿí áûë öåëèêîì âûñòðîåí èç äåðåâà, êîå-êàê ñîáðàííîãî â îêðåñòíîñòÿõ16. (9) Íóìèäèéöû æèëè â õèæèíàõ èç òðîñòíèêà, êðûòûõ öèíîâêàìè, áåñïîðÿäî÷íî ðàçáðîñàííûõ, ãäå êòî õîòåë; íåêîòîðûå äàæå çà ðâîì è âàëîì. (10) Îá ýòîì äîíåñëè Ñöèïèîíó, è îí ðåøèë ïðè ñëó÷àå ïîäæå÷ü âðàæåñêèé ëàãåðü. |
3. His transactis consules praetoresque in provincias profecti. Omnibus tamen, velut eam sortitis, Africae cura erat, seu quia ibi summam rerum bellique verti cernebant seu ut Scipioni gratificarentur, in quem tum omnis versa civitas erat. [2] Itaque non ex Sardinia tantum, sicut ante dictum est, sed ex Sicilia quoque et Hispania vestimenta frumentumque, et arma etiam ex Sicilia et omne genus commeatus eo portabantur. [3] Nec Scipio ullo tempore hiemis belli opera remiserat, quae multa simul undique eum circumstabant: Uticam obsidebat; castra in conspectu Hasdrubalis erant; [4] Carthaginienses deduxerant naves, classem paratam instructamque ad commeatus intercipiendos habebant. Inter haec ne Syphacis quidem reconciliandi curam ex animo miserat, si forte iam satias amoris in uxore ex multa copia eum cepisset. [5] Ab Syphace magis pacis cum Carthaginiensibus condiciones, ut Romani Africa, Poeni Italia excederent, quam, si bellaretur, spes ulla desciturum adferebatur. [6] Haec per nuntios acta magis equidem crediderim — et ita pars maior auctores sunt — quam ipsum Syphacem, ut Antias Valerius prodit, in castra Romana ad conloquium venisse. [7] Primo eas condiciones imperator Romanus vix auribus admisit; postea, ut causa probabilis suis commeandi foret in castra hostium, mollius eadem illa abnuere ac spem facere saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram. [8] Hibernacula Carthaginiensium, congesta temere ex agris materia exaedificata, lignea ferme tota erant. [9] Numidae praecipue harundine textis storeaque pars maxima tectis passim nullo ordine, quidam, ut sine imperio occupatis locis, extra fossam etiam vallumque habitabant. [10] Haec relata Scipioni spem fecerant castra hostium per occasionem incendendi. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß