Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
39. (1)  òå æå äíè ïðèáûâøèé èç Äàëüíåé Èñïàíèè Ìàðê Ôóëüâèé Íîáèëèîð âñòóïèë ñ îâàöèåé97 â Ãîðîä. (2) Îí ïðèâåç äâåíàäöàòü òûñÿ÷ ôóíòîâ ñåðåáðà, ñòî òðèäöàòü òûñÿ÷ ñåðåáðÿíûõ äåíàðèåâ98 è ñòî äâàäöàòü ñåìü ôóíòîâ çîëîòà. (3) Êîíñóë Ïóáëèé Êîðíåëèé ïîëó÷èë îò ïëåìåíè áîéåâ çàëîæíèêîâ è îòîáðàë ó íèõ ïî÷òè ïîëîâèíó çåìëè, ÷òîáû ðèìñêèé íàðîä, åñëè ïîæåëàåò, ìîã âûâåñòè òóäà êîëîíèè. (4) Çàòåì, îòáûâàÿ â Ðèì â òâåðäîé íàäåæäå íà òðèóìô, îí ðàñïóñòèë âîéñêî ñ íàêàçîì áûòü â Ðèìå ê îïðåäåëåííîìó äíþ. (5) Íà äðóãîé äåíü ïî ïðèáûòèè îí ñîçâàë ñåíàò â õðàìå Áåëëîíû è, äîëîæèâ î ñîäåÿííîì, ïîïðîñèë äîçâîëåíèÿ âñòóïèòü â Ãîðîä ñ òðèóìôîì. (6) Íàðîäíûé òðèáóí Ïóáëèé Ñåìïðîíèé Áëåç çàÿâèë, ÷òî, íå îòêàçûâàÿ Ñöèïèîíó â òðèóìôå, ñëåäóåò ñ ýòîé ïî÷åñòüþ ïîâðåìåíèòü: âñåãäà, ìîë, ëèãóðèéñêèå âîéíû áûëè ñâÿçàíû ñ ãàëëüñêèìè; ýòè ñîñåäÿùèå ïëåìåíà ïîñòîÿííî ïîìîãàþò äðóã äðóãó. (7) Åñëè Ïóáëèé Ñöèïèîí, ðàçãðîìèâ â ñðàæåíèè áîéåâ, îòïðàâèòñÿ ñ ïîáåäîíîñíûì âîéñêîì â çåìëþ ëèãóðèéöåâ99 èëè ïîøëåò ÷àñòü ñâîèõ ñèë Êâèíòó Ìèíóöèþ, òðåòèé ãîä âåäóùåìó òàì âîéíó áåç âèäèìûõ ðåçóëüòàòîâ, òî ñ ëèãóðèéñêîé âîéíîé ìîæíî áóäåò ïîêîí÷èòü. (8) Íûíå äëÿ ïðàçäíîâàíèÿ òðèóìôà óâåäåíû âîèíû, êîòîðûå ìîãëè ñîñëóæèòü ãîñóäàðñòâó ñëàâíóþ ñëóæáó; îíè ìîãóò ñäåëàòü ýòî åùå è òåïåðü, åñëè ñåíàò, îòëîæèâ òðèóìô, âåðíåò òó âîçìîæíîñòü, ÷òî áûëà óïóùåíà èç-çà ñïåøêè ñ ýòèì òðèóìôîì. (9) Ïóñòü ïðèêàæóò êîíñóëó âîçâðàòèòüñÿ ñ ëåãèîíàìè â ïðîâèíöèþ è ïðèëîæèòü óñèëèÿ ê ïîêîðåíèþ ëèãóðèéöåâ. Åñëè èõ íå ïîä÷èíèòü ãîñïîäñòâó è âëàñòè íàðîäà ðèìñêîãî, òî íå óñïîêîÿòñÿ è áîéè. Êàê ìèð, òàê è âîéíà âîçìîæíû ëèøü ñ îáîèìè ïëåìåíàìè ñðàçó. (10) À ñïóñòÿ íåñêîëüêî ìåñÿöåâ ïîñëå ïîáåäû íàä ëèãóðèéöàìè, óæå ïðîêîíñóëîì Ïóáëèé Êîðíåëèé âåðíåòñÿ ñ òðèóìôîì, ïî ïðèìåðó ìíîãèõ, êòî íå ïðàçäíîâàë åãî âî âðåìÿ îòïðàâëåíèÿ äîëæíîñòè. |
39. Per eosdem dies M. Fulvius Nobilior ex ulteriore Hispania ovans urbem est ingressus. [2] Argenti transtulit duodecim milia pondo, bigati argenti centum triginta, auri centum viginti septem pondo. [3] P. Cornelius consul obsidibus a Boiorum gente acceptis agri parte fere dimidia eos multavit, quo si vellet, populus Romanus colonias mittere posset. [4] Inde Romam ut ad triumphum haud dubium decedens exercitum dimisit, et adesse Romae ad diem triumphi iussit; [5] ipse postero die quam venit senatu in aedem Bellonae vocato cum de rebus ab se gestis disseruisset, postulavit ut sibi triumphanti liceret urbem invehi. [6] P. Sempronius Blaesus tribunus plebis non negandum Scipioni, sed differendum honorem triumphi censebat: bella Ligurum Gallicis semper iuncta fuisse; eas inter se gentes mutua ex propinquo ferre auxilia. [7] Si P. Scipio devictis acie Bois aut ipse cum victore exercitu in agrum Ligurum transisset, aut partem copiarum Q. Minucio misisset, qui iam tertium ibi annum dubio detineretur bello, debellari cum Liguribus potuisse; [8] nunc ad triumphum frequentandum deductos esse milites, qui egregiam navare operam rei publicae potuissent, possent etiam, si senatus, quod festinatione triumphi praetermissum esset, id restituere differendo triumpho vellet. [9] Iuberent consulem cum legionibus redire in provinciam, dare operam, ut Ligures subigantur. Nisi illi cogantur in ius iudiciumque populi Romani, ne Boios quidem quieturos; aut pacem aut bellum utrobique habenda. [10] Devictis Liguribus, paucos post menses proconsulem P. Cornelium multorum exemplo, qui in magistratu non triumphaverunt, triumphaturum esse. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß