Ïåðåâîä È. È. Ìàõàíüêîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, A. C. Schlesinger, 1938/1991. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
36. (1) Ëåãàò îòâå÷àë, ÷òî íèêòî íå â ñîñòîÿíèè óãàäàòü, ÷òî çàìûøëÿþò èëè çàìûñëÿò êåëüòèáåðû, (2) ïîýòîìó íåëüçÿ íå ïðèçíàòü, ÷òî ê âàðâàðàì, äàæå óñìèðåííûì, íî åùå íåïðèâû÷íûì ê ïîêîðíîñòè, ñëåäóåò ïîñëàòü âîéñêî. (3) À íîâîå èëè ñòàðîå âîéñêî — ýòî ïóñòü ðåøàåò òîò, êòî ìîæåò çíàòü, íàäåæåí ëè ìèð ñ êåëüòèáåðàìè, è áåðåòñÿ óñïîêîèòü âîèíîâ, îñòàâëÿÿ èõ â ïðîâèíöèè. (4) Åñëè æå ñóäèòü î íàìåðåíèÿõ âîèíîâ ïî èõ ðàçãîâîðàì è âûêðèêàì íà ñîçûâàåìûõ Ôóëüâèåì ñõîäêàõ, òî îíè îòêðûòî ñîáèðàþòñÿ ëèáî óäåðæàòü åãî â ïðîâèíöèè, ëèáî îòïðàâèòüñÿ ñ íèì â Èòàëèþ. (5) Ïðåíèÿ ìåæäó ïðåòîðîì è ëåãàòîì áûëè ïðåðâàíû çàÿâëåíèåì êîíñóëîâ, ÷òî ïðåæäå ÷åì ðåøàòü âîïðîñ î âîéñêå ïðåòîðà, ñëåäóåò îáåñïå÷èòü ïîòðåáíîñòè èõ ïðîâèíöèé71. (6) Êîíñóëû ïîëó÷èëè öåëèêîì íîâîå âîéñêî: ïî äâà ðèìñêèõ ëåãèîíà ñ êîííèöåé è îáû÷íîå êîëè÷åñòâî ëàòèíñêèõ ñîþçíèêîâ, ïÿòíàäöàòü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è âîñåìüñîò êîííèêîâ. (7) Ñ ýòèì âîéñêîì èì áûëî ïîðó÷åíî íà÷àòü âîéíó ïðîòèâ ëèãóðèéöåâ-àïóàíîâ. Ïóáëèþ Êîðíåëèþ è Ìàðêó Áåáèþ áûëà ïðîäëåíà âëàñòü è ïðèêàçàíî ðàñïîðÿæàòüñÿ ïðîâèíöèåé äî ïðèáûòèÿ êîíñóëîâ, ïîñëå ÷åãî ðàñïóñòèòü ñâîå âîéñêî è âåðíóòüñÿ â Ðèì. (8) Çàòåì áûë ðåøåí âîïðîñ î âîéñêå Òèáåðèÿ Ñåìïðîíèÿ: êîíñóëàì ïðåäïèñàíî áûëî íàáðàòü äëÿ íåãî íîâûé ëåãèîí â ïÿòü òûñÿ÷ äâåñòè ïåõîòèíöåâ è ÷åòûðåñòà âñàäíèêîâ, êðîìå ýòîãî — åùå òûñÿ÷ó ðèìñêèõ ïåõîòèíöåâ è ïÿòüñîò âñàäíèêîâ, (9) à òàêæå ñåìü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è òðèñòà êîííèêîâ èç ëàòèíñêèõ ñîþçíèêîâ; (10) è ñ òàêèì âîéñêîì Òèáåðèþ Ñåìïðîíèþ èäòè â Áëèæíþþ Èñïàíèþ. À Êâèíòó Ôóëüâèþ ðàçðåøèëè çàáðàòü ñ ñîáîé òåõ âîèíîâ, ðèìñêèõ ãðàæäàí èëè ñîþçíèêîâ, êîòîðûå ïðèáûëè â Èñïàíèþ äî êîíñóëüñòâà Ñïóðèÿ Ïîñòóìèÿ è Êâèíòà Ìàðöèÿ72, à òàêæå, åñëè ñî÷òåò íóæíûì, — òåõ âîèíîâ, êîòîðûå ó íåãî îòëè÷èëèñü â äâóõ ñðàæåíèÿõ ñ êåëüòèáåðàìè; íî ñ òåì ÷òîáû ñ ó÷åòîì ïîïîëíåíèÿ â Áëèæíåé Èñïàíèè îñòàëèñü äâà ïîëíûõ ðèìñêèõ ëåãèîíà, òî åñòü äåñÿòü òûñÿ÷ ÷åòûðåñòà ïåõîòèíöåâ è øåñòüñîò êîííèêîâ, (11) à òàêæå äâåíàäöàòü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è øåñòüñîò âñàäíèêîâ èç ëàòèíñêèõ ñîþçíèêîâ. (12) Êðîìå òîãî, áûëè íàçíà÷åíû áëàãîäàðñòâåííûå ìîëåáñòâèÿ çà åãî óñïåøíîå ñëóæåíèå îòå÷åñòâó. Îñòàëüíûå ïðåòîðû áûëè òàêæå ðàçîñëàíû ïî ïðîâèíöèÿì, (13) à Êâèíòó Ôàáèþ Áóòåîíó â Ãàëëèè âëàñòü áûëà ïðîäëåíà. Áûëî ðåøåíî äåðæàòü â ýòîò ãîä âîñåìü ëåãèîíîâ, ïîìèìî âîéñêà, îæèäàâøåãî â Ëèãóðèè óâîëüíåíèÿ, (14) íî äàæå òàêîå âîéñêî ñ òðóäîì íàáèðàëîñü èç-çà ìîðîâîãî ïîâåòðèÿ, êîòîðîå âîò óæå òðåòèé ãîä îïóñòîøàëî Ðèì, à òàêæå Èòàëèþ73. |
36. Legatus ad ea quae interrogatus erat respondit neque se neque quemquam alium divinare posse quid in animo Celtiberi haberent aut porro habituri essent. [2] Itaque negare non posse quin rectius sit etiam ad pacatos barbaros, nondum satis adsuetos imperio, exercitum mitti. [3] Novo autem an vetere exercitu opus sit, eius esse dicere qui scire possit qua fide Celtiberi in pace mansuri sint, simul et qui illud exploratum habeat quieturos milites, si diutius in provincia retineantur. [4] Si ex eo quod aut inter se loquantur aut succlamationibus apud contionantem imperatorem significent, quid sentiant, coniectandum sit, palam vociferatos esse aut imperatorem in provincia retenturos aut cum eo in Italiam venturos esse. [5] Disceptationem inter praetorem legatumque consulum relatio interrupit, qui suas ornari provincias priusquam de praetoris exercitu ageretur aequum censebant. [6] Novus omnis exercitus consulibus est decretus, binae legiones Romanae cum suo equitatu, et socium Latini nominis quantus semper numerus, quindecim milia peditum, octingenti equites. [7] Cum hoc exercitu Apuanis Liguribus ut bellum inferrent, mandatum est. P. Cornelio et M. Baebio prorogatum imperium iussique provincias obtinere donec consules venissent; tum imperatum ut dimisso quem haberent exercitu reverterentur Romam. [8] De Ti. Sempronii deinde exercitu actum est. Novam legionem ei quinque milium et ducentorum peditum cum equitibus quadringentis consules scribere iussi, et mille praeterea peditum Romanorum, quinquaginta equites, [9] et sociis nominis Latini imperare septem milia peditum, trecentos equites. [10] Cum hoc exercitu placuit ire in Hispaniam citeriorem Ti. Sempronium. Q. Fulvio permissum ut, qui milites ante Sp. Postumium Q. Marcium consules cives Romani sociive in Hispaniam transportati essent, et praeterea supplemento adducto, quo amplius in duabus legionibus quam decem milia et quadringenti pedites, sescenti equites essent, [11] et socium Latini nominis duodecim milia, sescenti equites quorum forti opera duobus adversus Celtiberos proeliis usus Q. Fulvius esset, eos si videretur secum deportaret. [12] Et supplicationes decretae quod is prospere rem publicam gessisset. Et ceteri praetores in provincias missi. [13] Q. Fabio Buteoni prorogatum in Gallia imperium est. Octo legiones praeter exercitum veterem qui in Liguribus in spe propinqua missionis erat eo anno esse placuit. [14] Et is ipse exercitus aegre explebatur propter pestilentiam quae tertium iam annum urbem Romanam atque Italiam vastabat. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß