Ïåðåâîä Ì. Ï. Ôåäîðîâà, È. Ô. Ìàêàðåíêîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, A. C. Schlesinger, 1938/1991. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
6. (1) Èç Äåëüô, ïîñëå îêîí÷àíèÿ ýòîëèéñêîãî ñîáðàíèÿ, Ìàðöåëë íàïðàâèëñÿ â Ïåëîïîííåñ, ãäå íàçíà÷èë ñîáðàíèå àõåéöåâ14. (2) Çäåñü, îòîçâàâøèñü ñ áîëüøîé ïîõâàëîé îá àõåéñêîì íàðîäå çà òî÷íîå èñïîëíåíèå ñòàðèííîãî ïîñòàíîâëåíèÿ, çàïðåùàâøåãî ìàêåäîíñêèì öàðÿì ïåðåñòóïàòü ãðàíèöû Àõàéè15, îí òåì ñàìûì îáíàðóæèë íåíàâèñòü ðèìëÿí ê Ïåðñåþ. (3) È ÷òîáû ýòà íåíàâèñòü ñêîðåå ïðîÿâèëàñü, öàðü Ýâìåí ÿâèëñÿ â Ðèì ñ çàïèñêîé î ïðèãîòîâëåíèÿõ ìàêåäîíñêîãî öàðÿ ê âîéíå, ñîñòàâëåííîé íà îñíîâå ñîáðàííûõ ñâåäåíèé. (4)  ýòî æå âðåìÿ ê öàðþ íàïðàâèëè ïÿòåðûõ ïîñëîâ äëÿ îçíàêîìëåíèÿ ñ ïîëîæåíèåì äåë â Ìàêåäîíèè. Èì æå áûëî ïîâåëåíî çàåõàòü â Àëåêñàíäðèþ äëÿ âîçîáíîâëåíèÿ äðóæáû ñ Ïòîëåìååì16. (5) Ýòèìè ïîñëàìè áûëè: Ãàé Âàëåðèé, Ãàé Ëóòàöèé Öåðêîí, Êâèíò Áåáèé Ñóëüêà, Ìàðê Êîðíåëèé Ìàììóëà, Ìàðê Öåöèëèé Äåíòð. (6) Òîãäà æå â Ðèì ïðèáûëè ïîñëû îò öàðÿ Àíòèîõà17 ñ Àïîëëîíèåì âî ãëàâå. ßâèâøèñü â ñåíàò, îí, ññûëàÿñü íà ìíîãèå óâàæèòåëüíûå ïðè÷èíû, ïðåæäå âñåãî èçâèíèëñÿ çà öàðÿ, êîòîðûé ïðèñëàë äàíü ïîçæå óñòàíîâëåííîãî ñðîêà; (7) òåïåðü îí-äå ñàì äîñòàâèë âñå äåíüãè ñïîëíà è ïðîñèë î ñíèñõîæäåíèè ê öàðþ çà îïîçäàíèå; (8) êðîìå òîãî, îí ïðèâåç ïîäàðîê — çîëîòûå ñîñóäû âåñîì â ïÿòüñîò ôóíòîâ. Àíòèîõ ïðîñèë, ÷òîáû ðèìñêèé íàðîä âîçîáíîâèë ñ íèì äðóæåñòâåííûé ñîþç, çàêëþ÷åííûé êîãäà-òî ñ åãî îòöîì, è îòäàë åìó ïðèêàçàíèÿ, êàêèå ñëåäóåò äàâàòü äîáðîìó è âåðíîìó ñîþçíèêó — öàðþ, — îí îáåùàåò íå óêëîíÿòüñÿ íè îò êàêîé îáÿçàííîñòè. (9) Âåäü êîãäà îí æèë â Ðèìå, ñåíàò ñäåëàë åìó ñòîëüêî äîáðà, ñ.424 ðèìñêàÿ ìîëîäåæü îáðàùàëàñü ñ íèì òàê ïðåäóïðåäèòåëüíî, ÷òî ñðåäè âñåõ ñîñëîâèé îí ÷óâñòâîâàë ñåáÿ ñêîðåå öàðåì, ÷åì çàëîæíèêîì. (10) Ïîñëàì áûë äàí áëàãîñêëîííûé îòâåò, è ãîðîäñêîé ïðåòîð Àâë Àòèëèé ïîëó÷èë ïðèêàç âîçîáíîâèòü ñ Àíòèîõîì ñîþç, çàêëþ÷åííûé â ñâîå âðåìÿ åãî îòöîì. (11) Ïðèâåçåííóþ äàíü ïðèíÿëè ãîðîäñêèå êâåñòîðû, à çîëîòûå ñîñóäû — öåíçîðû, êîòîðûì ïîðó÷èëè ðàçìåñòèòü èõ â õðàìàõ ïî ñâîåìó óñìîòðåíèþ. Ïîñëó îòïðàâèëè â ïîäàðîê ñòî òûñÿ÷ àññîâ18, îòâåëè áåñïëàòíîå ïîìåùåíèå äëÿ æèëüÿ è ïîñòàíîâèëè âûïëà÷èâàòü åìó ñîäåðæàíèå, ïîêà îí áóäåò â Èòàëèè. (12) Ðèìñêèå ïîñëû, áûâøèå â Ñèðèè, äîíåñëè ñåíàòó î òîì, ÷òî Àïîëëîíèé â âåëè÷àéøåì ïî÷åòå ó öàðÿ è î÷åíü ðàñïîëîæåí ê ðèìñêîìó íàðîäó. |
6. A Delphis et Aetolico concilio Marcellus in Peloponnesum traiecit Aegium, quo Achaeis edixerat conventum. [2] Ubi collaudata gente quod constanter vetus decretum de arcendis aditu finium regibus Macedonum tenuissent, insigne adversus Persea odium Romanorum fecit; [3] quod ut maturius erumperet, Eumenes rex commentarium ferens secum, quod de apparatibus belli omnia inquirens fecerat, Romam venit. [4] Per idem tempus quinque legati ad regem missi, qui res in Macedonia aspicerent. Alexandriam iidem ad Ptolemaeum renovandae amicitiae causa proficisci iussi. [5] Legati erant hi: C. Valerius C. Lutatius Cerco Q. Baebius Sulca M. Cornelius Mammula M. Caecilius Denter. [6] Et ab Antiocho rege sub idem tempus legati venerunt; quorum princeps Apollonius in senatum introductus multis iustisque causis regem excusavit, quod stipendium serius quam ad diem praestaret; [7] id se omne advexisse, ne cuius nisi temporis gratia regi fieret. [8] Donum praeterea afferre, vasa aurea quingentum pondo. Petere regem ut, quae cum patre suo societas atque amicitia fuisset, ea secum renovaretur, imperaretque sibi populus Romanus, quae bono fidelique socio regi essent imperanda; se in nullo usquam cessaturum officio. [9] Ea merita in se senatus fuisse cum Romae esset, eam comitatem iuventutis, ut pro rege non pro obside omnibus ordinibus fuerit. [10] Legatis benigne responsum, et societatem renovare cum Antiocho quae cum patre eius fuerat, A. Atilius praetor urbanus iussus. [11] Quaestores urbani stipendium, vasa aurea censores acceperunt, eisque negotium datum est ut ponerent ea in quibus templis videretur; legato centum milium aeris munus missum et aedes liberae hospitio datae sumptusque decretus, donec in Italia esset. [12] Legati qui in Syria fuerant renuntiaverant in maximo eum honore apud regem esse amicissimumque populo Romano. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß