Ïåðåâîä Ì. Ï. Ôåäîðîâà, È. Ô. Ìàêàðåíêîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, A. C. Schlesinger, 1938/1991. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
19. (1)  ýòîì ãîäó çíà÷èòåëüíàÿ ÷àñòü Êàìïàíñêîãî ïîëÿ, â ðàçíûõ ìåñòàõ è áåç ðàçáîðà çàõâà÷åííîãî áûëî ÷àñòíûìè ëèöàìè, âíîâü îòîøëà â êàçíó ïîñëå ïðîâåðêè, ïðîâåäåííîé êîíñóëîì Ïîñòóìèåì. Íàðîäíûé òðèáóí Ìàðê Ëóêðåöèé ïðåäëîæèë çàêîí î òîì, ÷òîáû öåíçîðû ñäàëè Êàìïàíñêîå ïîëå â àðåíäó; (2) ýòà ìåðà íå ïðîâîäèëàñü â òå÷åíèå ìíîãèõ ëåò ñ ñàìîãî ïîêîðåíèÿ Êàìïàíèè, òàê ÷òî àë÷íîñòü ÷àñòíûõ âëàäåëüöåâ ìîãëà ðàçãóëÿòüñÿ íà íè÷åéíîé çåìëå38. (3) Óæå ïðèíÿâ ðåøåíèå î âîéíå, íî åùå íå îáúÿâèâ åå, ñåíàò âûæèäàë, êòî èç öàðåé áóäåò èñêàòü äðóæáû ñ ðèìëÿíàìè, à êòî — ñ Ïåðñååì.  ýòî âðåìÿ â Ðèì ÿâèëèñü ïîñëû Àðèàðàòà, ïðèâåçøèå ñ ñîáîé ìàëü÷èêà, ñûíà öàðÿ. (4) Îíè ñêàçàëè, ÷òî Àðèàðàò îòïðàâèë â Ðèì ñâîåãî ñûíà íà âîñïèòàíèå, ÷òîáû ìàëü÷èê óæå ñ äåòñòâà ïðèâûêàë ê ðèìñêèì íðàâàì è ðèìëÿíàì. (5) Öàðü ïðîñèò, ÷òîáû ðèìëÿíå íå òîëüêî ñîáëàãîâîëèëè ââåðèòü åãî ñûíà ïîïå÷åíèþ ÷àñòíûõ ëèö, äðóçåé öàðÿ, íî ÷òîáû î íåì çàáîòèëîñü è áûëî îïåêóíîì ñàìî ãîñóäàðñòâî. (6) Õîäàòàéñòâî ýòî äîñòàâèëî óäîâîëüñòâèå ñåíàòîðàì, è îíè ïîñòàíîâèëè, ÷òîáû ïðåòîð Ãíåé Ñèöèíèé íàíÿë õîðîøî îòäåëàííûé äîì, â êîòîðîì ìîãëè áû ïîñåëèòüñÿ ñûí öàðÿ è åãî ñâèòà. Áûëà óäîâëåòâîðåíà òàêæå ïðîñüáà ïîñîëüñòâà ôðàêèéñêèõ ïëåìåí — ìåäîâ, êåïíàòîâ è àñòîâ39, äîáèâàâøèõñÿ ñîþçà è äðóæáû ñ Ðèìîì, è êàæäîìó ïîñëó èõ âðó÷èëè äàðû ñòîèìîñòüþ â äâå òûñÿ÷è àññîâ. (7) Ðèìëÿíå áûëè îñîáåííî ðàäû âñòóïèòü â ñîþç ñ ýòèìè íàðîäàìè, òàê êàê Ôðàêèÿ íàõîäèëàñü â òûëó Ìàêåäîíèè. À ÷òîáû îäíîâðåìåííî ðàçóçíàòü âñå, ÷òî äåëàåòñÿ â Àçèè è íà îñòðîâàõ, òóäà îòïðàâèëè ïîñëîâ: Òèáåðèÿ Êëàâäèÿ Íåðîíà è Ìàðêà Äåöèìèÿ. (8) Èì áûëî ïðèêàçàíî ïîñåòèòü Êðèò è Ðîäîñ, ÷òîáû âîçîáíîâèòü äðóæåñòâåííûé ñîþç è ðàçâåäàòü, íå ñìóòèë ëè öàðü Ïåðñåé ðèìñêèõ ñîþçíèêîâ. |
19. Eodem anno, quia per recognitionem Postumi consulis magna pars agri Campani, quem privati sine discrimine passim possederant, recuperata in publicum erat, M. Lucretius tribunus plebis promulgavit ut agrum Campanum censores fruendum locarent, [2] quod factum tot annis post captam Capuam non fuerat, ut in vacuo vagaretur cupiditas privatorum. [3] Cum in expectatione senatus esset bello etsi non indicto, tamen iam decreto, qui regum suam, qui Persei secuturi amicitiam essent, legati Ariarathis puerum filium regis secum adducentes Romam venerunt; [4] quorum oratio fuit regem educendum filium Romam misisse, ut iam inde a puero assuesceret moribus Romanis hominibusque. [5] Petere ut eum non sub hospitum modo privatorum custodia, sed publicae etiam curae ac velut tutelae vellent esse. [6] Et regis legatio grata senatui fuit; decreverunt ut Cn. Sicinius praetor aedes instruendas locaret ubi filius regis comitesque eius habitare recte possent. Et Thracum legatis, Maedis Cepnatisque et Astis societatem amicitiamque petentibus et quod petebant datum est, et munera binum milium aeris in singulos missa. [7] Hos utique populos, quod ab tergo Macedoniae Thracia esset, adsumptos in societatem gaudebant. Sed ut in Asia quoque et insulis explorata omnia essent, Ti. Claudium Neronem M. Decimium legatos miserunt. [8] Adire eos Cretam et Rhodum iusserunt, simul renovare amicitiam, simul speculari, num sollicitati animi sociorum ab rege Perseo essent. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß