История Рима от основания города

Книга XLV, гл. 6

6. Ce­te­rum tan­to fa­ci­no­re in uni­cum re­lic­tum ami­cum ad­mis­so, per tot ca­sus ex­per­tum pro­di­tum­que, quia non pro­di­de­rat, om­nium ab se aba­lie­na­vit ani­mos. [2] Pro se quis­que tran­si­re ad Ro­ma­nos, fu­gae­que con­si­lium ca­pe­re so­lum pro­pe re­lic­tum coe­ge­runt; Oroan­dem de­ni­que Cre­ten­sem, cui no­ta Thre­ciae ora erat quia mer­ca­tu­ras in ea re­gio­ne fe­ce­rat, ap­pel­lat ut se sub­la­tum in lem­bum ad Co­tym de­ve­he­ret. [3] De­met­rium est por­tus in pro­mun­tu­rio quo­dam Sa­moth­ra­cae; ibi lem­bus sta­bat. Sub oc­ca­sum so­lis de­fe­run­tur quae ad usum ne­ces­sa­ria erant; de­fer­tur et pe­cu­nia quan­ta clam de­fer­ri po­te­rat. [4] Rex ip­se noc­te me­dia cum tri­bus consciis fu­gae per pos­ti­cum aedi­um in pro­pin­quum cu­bi­cu­lo hor­tum at­que in­de ma­ce­riam aeg­re transgres­sus ad ma­re per­ve­nit. [5] Oroan­des tan­tum mo­ra­tus, dum pe­cu­nia de­fer­re­tur, pri­mis te­neb­ris sol­ve­rat na­vem ac per al­tum Cre­tam pe­te­bat. [6] Postquam in por­tu na­vis non in­ven­ta est, va­ga­tus Per­seus ali­quam­diu in li­to­re, postre­mo ti­mens lu­cem iam adpro­pin­quan­tem, in hos­pi­tium re­di­re non ausus in la­te­re templi pro­pe an­gu­lum obscu­rum de­li­tuit.

[7] Pue­ri re­gii apud Ma­ce­do­nas vo­ca­ban­tur prin­ci­pum li­be­ri ad mi­nis­te­rium elec­ti re­gis; ea co­hors per­se­cu­ta re­gem fu­gien­tem ne tum qui­dem absce­de­bat, do­nec ius­su Cn. Oc­ta­vi pro­nun­tia­tum est per prae­co­nem re­gios pue­ros Ma­ce­do­nas­que alios, [8] qui Sa­moth­ra­cae es­sent, si tran­si­rent ad Ro­ma­nos, in­co­lu­mi­ta­tem li­ber­ta­tem­que et sua om­nia ser­va­tu­ros, quae aut se­cum ha­be­rent aut in Ma­ce­do­nia re­li­quis­sent. [9] Ad hanc vo­cem tran­si­tio om­nium fac­ta est, no­mi­na­que da­bant ad C. Pos­tu­mium tri­bu­num mi­li­tum. Li­be­ros quo­que par­vos re­gios Ion Thes­sa­lo­ni­cen­sis Oc­ta­vio tra­di­dit, nec quis­quam prae­ter Phi­lip­pum, ma­xi­mum na­tu e fi­liis, cum re­ge re­lic­tus. [10] Tum se­se fi­lium­que Oc­ta­vio tra­di­dit, for­tu­nam deos­que, quo­rum in templo erat, nul­la ope suppli­cem iuvan­tis ac­cu­sans. [11] In prae­to­riam na­vem im­po­ni ius­sus, eodem et pe­cu­nia quae su­per­fuit de­la­ta est; ex­templo­que clas­sis Am­phi­po­lim re­pe­tit. [12] In­de Oc­ta­vius re­gem in castra ad con­su­lem mi­sit prae­mis­sis lit­te­ris, ut in po­tes­ta­te eum es­se et ad­du­ci sci­ret.