Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì è Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì.
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
41. (1) Ñëàâíîé è ïàìÿòíîé ýòà áèòâà ñòàëà ïîòîìó, ÷òî áûë çàõâà÷åí êîìàíäóþùèé Ãàçäðóáàë è çíàòíûå êàðôàãåíÿíå — Ãàííîí è Ìàãîí. (2) Ìàãîí èç ðîäà Áàðêè áûë ñâÿçàí ñ Ãàííèáàëîì áëèçêèì ðîäñòâîì; Ãàííîí ïîäñòðåêíóë ñàðäîâ ê âîññòàíèþ, è, íåñîìíåííî, ðàçâÿçàë âñþ ýòó âîéíó. (3) Âîæäè ñàðäîâ ïðîñëàâèëè ýòó áèòâó ñâîèìè áåäñòâèÿìè: ñûí Ãàìïñèêîðû ïàë â áîþ; (4) Ãàìïñèêîðà, áåæàâøèé ñ íåñêîëüêèìè âñàäíèêàìè, óñëûøàâ åùå è î ãèáåëè ñûíà, ïîêîí÷èë ñ ñîáîé — íî÷üþ, ÷òîáû íèêòî íå ïîìåøàë; (5) óáåæèùåì äëÿ îñòàëüíûõ áåãëåöîâ áûë, êàê è ðàíüøå, ãîðîä Êîðí. Ìàíëèé, ïîäîéäÿ ñ ïîáåäîíîñíûì âîéñêîì, âçÿë åãî ÷åðåç íåñêîëüêî äíåé. (6) Çàòåì è îñòàëüíûå ãîðîäà, îòïàâøèå ê Ãàìïñèêîðå è êàðôàãåíÿíàì, ñäàëèñü è äàëè çàëîæíèêîâ. Íàëîæèâ íà íèõ, â ñîîòâåòñòâèè ñ âîçìîæíîñòÿìè è âèíîé êàæäîãî, äàíü äåíüãàìè è õëåáîì, Ìàíëèé âåðíóëñÿ ñ âîéñêîì â Êàðàëû. (7) Òàì, ñïóñòèâ íà âîäó âîåííûå ñóäà è ïîñàäèâ íà íèõ áûâøåå ñ íèì âîéñêî, îí îòïëûë â Ðèì è âîçâåñòèë ñåíàòîðàì, ñ.142 ÷òî Ñàðäèíèÿ îêîí÷àòåëüíî óñìèðåíà; äåíüãè îí ïåðåäàë êâåñòîðàì, õëåá — ýäèëàì, ïëåííûõ — ïðåòîðó Êâèíòó Ôóëüâèþ. (8)  ýòî æå âðåìÿ ïðåòîð Òèò Îòàöèëèé148 ïåðåïðàâèëñÿ ñ ôëîòîì èç Ëèëèáåÿ â Àôðèêó è ðàçãðàáèë êàðôàãåíñêóþ îáëàñòü. Íàïðàâèâøèñü â Ñàðäèíèþ, (9) êóäà, ïî ñëóõàì, íåäàâíî ïðèáûë ñ Áàëåàð Ãàçäðóáàë, Îòàöèëèé íåîæèäàííî íàòêíóëñÿ íà àôðèêàíñêèé ôëîò; â îòêðûòîì ìîðå çàâÿçàëîñü íåçíà÷èòåëüíîå ñðàæåíèå, è Îòàöèëèé çàõâàòèë ñåìü ñóäîâ ñ ìîðÿêàìè. Ñòðàõ, ñëîâíî áóðÿ, ðàçáðîñàë îñòàëüíûå ñóäà. (10) Ïî÷òè â ýòè æå äíè è Áîìèëüêàð ïðèáûë â Ëîêðû ñ âîèíàìè, ñëîíàìè è ïðîâèàíòîì, ïîñëàííûìè èç Êàðôàãåíà äëÿ ïîäêðåïëåíèÿ. (11) Àïïèé Êëàâäèé, æåëàÿ çàõâàòèòü ãîðîä âðàñïëîõ, ïðèòâîðèëñÿ, áóäòî îáúåçæàåò ñâîþ ïðîâèíöèþ, ñòðåìèòåëüíî ïåðåïðàâèë âîéñêî â Ìåññàíó, ïîëüçóÿñü è âåòðîì, è ïðèëèâîì, è îòòóäà — â Ëîêðû. (12) Áîìèëüêàð æå îòòóäà óæå îòáûë ê Ãàííîíó â Áðóòòèé, à Ëîêðû çàêðûëè âîðîòà ïåðåä ðèìëÿíàìè. Ïîñëå ìíîãîêðàòíûõ ïîïûòîê Àïïèé âåðíóëñÿ â Ìåññàíó, íè÷åãî íå äîáèâøèñü. (13) Òåì æå ëåòîì Ìàðöåëë ñîâåðøàë èç Íîëû, ãäå îí ïîñòàâèë ñâîé ãàðíèçîí, ÷àñòûå íàáåãè íà çåìëè ãèðïèíîâ è ñàìíèòîâ; (14) îí òàê îïóñòîøèë èõ îãíåì è ìå÷îì, ÷òî îæèâèë ó ñàìíèòîâ ïàìÿòü î ñòàðûõ èõ ïîðàæåíèÿõ149. |
41. Ante omnia claram et memorabilem pugnam fecit Hasdrubal imperator captus et Hanno et Mago, nobiles Carthaginienses, [2] Mago ex gente Barcina, propinqua cognatione Hannibali iunctus, Hanno auctor rebellionis Sardis bellique eius haud dubie concitor. [3] Nec Sardorum duces minus nobilem eam pugnam cladibus suis fecerunt: nam et filius Hampsicorae Hostus in acie cecidit, [4] et Hampsicora cum paucis equitibus fugiens, ut super adflictas res necem quoque filii audivit, nocte, ne cuius interventus coepta inpediret, mortem sibi conscivit. [5] Ceteris urbs Cornus eadem quae ante fugae receptaculum fuit; quam Manlius victore exercitu adgressus intra dies paucos recepit. [6] Deinde aliae quoque civitates, quae ad Hampsicoram Poenosque defecerant, obsidibus datis dediderunt sese; quibus stipendio frumentoque imperato pro cuiusque aut viribus aut delicto Carales exercitum reduxit. [7] Ibi navibus longis deductis inpositoque quem secum advexerat milite Romam navigat Sardiniamque perdomitam nuntiat patribus; et stipendium quaestoribus, frumentum aedilibus, captivos Q. Fulvio praetori tradit. [8] Per idem tempus T. Otacilius praetor ab Lilybaeo classi in Africam transvectus depopulatusque agrum Carthaginiensem, cum Sardiniam inde peteret, [9] quo fama erat Hasdrubalem a Baliaribus nuper traiecisse, classi Africam repetenti occurrit, levique certamine in alto commisso septem inde naves cum sociis navalibus cepit. Ceteras metus haud secus quam tempestas passim disiecit. [10] Per eosdem forte dies et Bomilcar cum militibus ad supplementum Carthagine missis elephantisque et commeatu Locros accessit. [11] Quem ut incautum opprimeret, Ap. Claudius per simulationem provinciae circumeundae Messanam raptim exercitu ducto vento aestuque suo Locros traiecit. [12] Iam inde Bomilcar ad Hannonem in Bruttios profectus erat, et Locrenses portas Romanis clauserunt; Appius magno conatu nulla re gesta Messanam repetit. [13] Eadem aestate Marcellus ab Nola, quam praesidio obtinebat, crebras excursiones in agrum Hirpinum et Samnites Caudinos fecit [14] adeoque omnia ferro atque igni vastavit ut antiquarum cladium Samnio memoriam renovaret. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß