Ïåðåâîä Ý. Ã. Þíöà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1983. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
23. (1) Òàê êàê êîíåö ãîäà óæå ïðèáëèæàëñÿ, Êâèíò Ìàðöèé ãîòîâèëñÿ çàî÷íî ñëîæèòü ñ ñåáÿ äîëæíîñòü, à Ñïóðèé Ïîñòóìèé, çàêîí÷èâ òùàòåëüíîå è áåñïðèñòðàñòíîå ðàññëåäîâàíèå äåëà î Âàêõàíàëèÿõ, âçÿë íà ñåáÿ ðóêîâîäñòâî âûáîðàìè. (2) Êîíñóëàìè áûëè âûáðàíû Àïïèé Êëàâäèé Ïóëüõð è Ìàðê Ñåìïðîíèé Òóäèòàí. Íà ñëåäóþùèé äåíü ïðåòîðàìè áûëè âûáðàíû Ïóáëèé Êîðíåëèé Öåòåã, Àâë Ïîñòóìèé Àëüáèí, Ãàé Àôðàíèé Ñòåëëèîí, Ãàé Àòèëèé Ñåððàí, Ëóöèé Ïîñòóìèé Òåìïñàí, Ìàðê Êëàâäèé Ìàðöåëë. (3)  êîíöå ãîäà, òàê êàê êîíñóë Ñïóðèé Ïîñòóìèé äîëîæèë, ÷òî, îáúåçæàÿ â õîäå ðàññëåäîâàíèÿ îáà ïîáåðåæüÿ Èòàëèè, îí íàøåë îïóñòåâøèìè äâå êîëîíèè, Ñèïîíò íà Âåðõíåì è Áóêñåíò íà Íèæíåì ìîðå70, (4) äëÿ çàïèñè òóäà êîëîíèñòîâ, ïî óêàçó ñåíàòà, ãîðîäñêîé ïðåòîð Òèò Ìåíèé íàçíà÷èë êîìèññèþ òðèóìâèðîâ â ñîñòàâå Ëóöèÿ Ñêðèáîíèÿ Ëèáîíà, Ìàðêà Òóêöèÿ, Ãíåÿ Áåáèÿ Òàìôèëà. (5) Íàçðåâàâøàÿ ê òîìó âðåìåíè71 âîéíà ñ Ïåðñååì, öàðåì Ìàêåäîíèè, áûëà âûçâàíà íå òåìè ïðè÷èíàìè, êàê îáû÷íî ñ÷èòàþò, è ñàì Ïåðñåé âîâñå ê íåé íå ñòðåìèëñÿ. Ðåøåíî âîåâàòü áûëî åãî ïðåäøåñòâåííèêîì Ôèëèïïîì, è åñëè áû ñìåðòü åìó íå ïîìåøàëà, òî îí ñàì áû íà÷àë ýòó âîéíó. (6) Èç âñåõ óñëîâèé ìèðà, êîòîðûå Ôèëèïï îáÿçàëñÿ ñîáëþäàòü ïîñëå ïîðàæåíèÿ â âîéíå ñ Ðèìîì, áîëüøå âñåãî åãî ðàçäðàæàëî òî, ÷òî ñåíàò çàïðåòèë åìó êàðàòü ñ.335 ìàêåäîíñêèå ãîðîäà, îòëîæèâøèåñÿ â õîäå âîéíû, (7) õîòÿ îí íå òåðÿë íà ýòî íàäåæäû, òåì áîëåå ÷òî Êâèíêöèé â òåêñòå äîãîâîðà îñòàâèë ýòîò âîïðîñ íåðåøåííûì. (8) Êðîìå òîãî, ïîñëå ïîðàæåíèÿ öàðÿ Àíòèîõà ïðè Ôåðìîïèëàõ, êîãäà ñîþçíûå àðìèè ðàçäåëèëèñü, è êîíñóë Àöèëèé äâèíóëñÿ îñàæäàòü Ãåðàêëåþ72, à Ôèëèïï îñàäèë Ëàìèþ, (9) ïîñëå âçÿòèÿ Ãåðàêëåè Ôèëèïïó áûëî ïðèêàçàíî îòâåñòè âîéñêî îò Ëàìèè, è ãîðîä ñäàëñÿ ðèìëÿíàì, ÷òî Ôèëèïï âîñïðèíÿë êàê æåñòîêîå îñêîðáëåíèå. (10) Ãíåâ öàðÿ îò÷àñòè ñìÿã÷èëî òî, ÷òî êîíñóë, ñïåøà íà îñàäó Íàâïàêòà, ãäå óêðûëèñü ïîñëå ñâîåãî ïîðàæåíèÿ ýòîëèéöû, ðàçðåøèë Ôèëèïïó äâèíóòü âîéñêà íà àôàìàíñêîãî öàðÿ Àìèíàíäðà, è ãîðîäà Ôåññàëèè, çàõâà÷åííûå ýòîëèéöàìè, ïðèñîåäèíèòü ê ñâîåìó öàðñòâó. (11) Îí áåç îñîáîãî òðóäà èçãíàë èç Àôàìàíèè Àìèíàíäðà è çàõâàòèë íåñêîëüêî ãîðîäîâ. (12) Îí ïîêîðèë òàêæå ñèëüíî óêðåïëåííûé, ñòðàòåãè÷åñêè âàæíûé ãîðîä Äåìåòðèàäó è ïëåìÿ ìàãíåòîâ73. (13) Çàòåì è íåêîòîðûå ôðàêèéñêèå ãîðîäà, îõâà÷åííûå ñìóòîé èç-çà ññîð èõ âîæäåé è çëîóïîòðåáëåíèÿ íåïðèâû÷íîé ñâîáîäîé, îí âçÿë ïîä êîíòðîëü, ïðèìêíóâ ê áîëåå ñëàáîé èç âðàæäóþùèõ ïàðòèé74. |
23. Cum iam in exitu annus esset, Q. Marcius absens magistratu abiturus erat, Sp. Postumius quaestionibus cum summa fide curaque perfectis comitia habuit. [2] Creati consules sunt Ap. Claudius Pulcher M. Sempronius Tuditanus. Postero die praetores facti P. Cornelius Cethegus A. Postumius Albinus C. Afranius Stellio C. Atilius Serranus L. Postumius Tempsanus M. Claudius Marcellinus. [3] Extremo anni, quia Sp. Postumius consul renuntiaverat peragrantem se propter quaestiones utrumque litus Italiae desertas colonias Sipontum supero, Buxentum infero mari invenisse, [4] triumviri ad colonos eo scribendos ex senatus consulto ab T. Maenio praetore urbano creati sunt L. Scribonius Libo M. Tuccius Cn. Baebius Tamphilus. [5] Cum Perseo rege et Macedonibus bellum quod imminebat, non unde plerique opinantur, nec ab ipso Perseo causas cepit: inchoata initia a Philippo sunt; et is ipse, si diutius vixisset, id bellum gessisset. [6] Una eum res, cum victo leges imponerentur, maxime angebat, quod qui Macedonum ab se defecerant in bello, in eos ius saeviendi ademptum ei ab senatu erat, [7] cum, quia rem integram Quinctius in condicionibus pacis distulerat, non desperasset impetrari posse. [8] Antiocho rege deinde bello superato ad Thermopylas, divisis partibus, cum per eosdem dies consul Acilius Heracleam, Philippus Lamiam oppugnasset, [9] capta Heraclea quia iussus abscedere a moenibus Lamiae erat Romanisque oppidum deditum est, aegre eam rem tulerat. [10] Permulsit iram eius consul, quod ad Naupactum ipse festinans, quo se ex fuga Aetoli contulerant, Philippo permisit Athamaniae et Amynandro bellum inferret, et urbes, quas Thessalis Aetoli ademerant, regno adiceret. [11] Haud magno certamine et Amynandrum Athamania expulerat et urbes receperat aliquot. [12] Demetriadem quoque, urbem validam et ad omnia opportunam, et Magnetum gentem suae dicionis fecit. [13] Inde et in Thracia quasdam urbes, novae atque insuetae libertatis vitio seditionibus principum turbatas, partibus, quae domestico certamine vincerentur, adiungendo sese cepit. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß