Ïåðåâîä È. È. Ìàõàíüêîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, A. C. Schlesinger, 1938/1991. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
26. (1) Ïèñüìî Áåáèÿ âûçâàëî â Ðèìå ñìÿòåíèå, (2) òåì áîëüøåå, ÷òî ÷åðåç íåñêîëüêî äíåé Ìàðöåëë, ïåðåäàâ âîéñêî Ôàáèþ è âåðíóâøèñü â Ðèì, óíè÷òîæèë âñÿêóþ íàäåæäó íà ïåðåáðîñêó âîéñêà èç Ãàëëèè43 â ñòðàíó ëèãóðèéöåâ, ïîòîìó ÷òî â Ãàëëèè óæå øëà âîéíà ñ èñòðèéöàìè, ñîïðîòèâëÿâøèìèñÿ ïîñòðîéêå êîëîíèè Àêâèëåè. (3) Òóäà îòïðàâèëñÿ Ôàáèé, è îí íå ìîã áðîñèòü íà÷àòóþ âîéíó. (4) Îñòàâàëàñü îäíà çàïîçäàëàÿ íàäåæäà íà ïîìîùü — åñëè ñàìè êîíñóëû ïîñïåøàò â ïðîâèíöèþ. Ýòîãî ðåøèòåëüíî òðåáîâàëè âñå ñåíàòîðû, (5) íî êîíñóëû îòêàçûâàëèñü âûñòóïàòü, íå íàáðàâøè âîéñêà, à íàáîð çàäåðæèâàëñÿ, ãîâîðèëè îíè, íå ïî èõ íåðàäèâîñòè, à èç-çà ìîðîâîé áîëåçíè. (6) Îäíàêî îíè íå ìîãëè ïðîòèâèòüñÿ îáùåìó ìíåíèþ ñåíàòà è âûíóæäåíû áûëè îáëå÷üñÿ â âîåííûå ïëàùè; íàáðàííûì âîèíàì íàçíà÷èëè äåíü, â êîòîðûé òå äîëæíû áûëè ÿâèòüñÿ â Ïèçó, à êîíñóëàì ðàçðåøèëè ïî äîðîãå çàáèðàòü â âîéñêî âñÿêîãî âñòðå÷íîãî. (7) Ïðåòîðàì Êâèíòó Ïåòèëèþ è Êâèíòó Ôàáèþ áûëî ïðèêàçàíî: Ïåòèëèþ — ñïåøíî íàáðàòü äâà ëåãèîíà èç ðèìñêèõ ãðàæäàí44 è ïðèâåñòè ê ïðèñÿãå âñåõ, êîìó ìåíüøå ïÿòèäåñÿòè ëåò; Ôàáèþ — âûòðåáîâàòü ó ëàòèíñêèõ ñîþçíèêîâ ïÿòíàäöàòü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è âîñåìüñîò âñàäíèêîâ. (8) Êîðàáåëüíûìè äóóìâèðàìè áûëè èçáðàíû Ãàé Ìàòèåí è Ãàé Ëóêðåöèé, äëÿ íèõ áûëè ñíàðÿæåíû ñóäà, è Ìàòèåíó, ÷üÿ îáëàñòü ïðîñòèðàëàñü äî Ãàëëüñêîãî çàëèâà, áûëî ïðèêàçàíî êàê ìîæíî ñêîðåå âåñòè ôëîò ê ïîáåðåæüþ Ëèãóðèè, åñëè ìîæíî åùå ïîìî÷ü Ëóöèþ Ýìèëèþ è åãî âîéñêó. |
26. Romae magnam trepidationem litterae Baebii fecerunt, eo maiorem [2] quod paucos post dies Marcellus, tradito exercitu Fabio Romam cum venisset, spem ademit eum qui in Gallia esset exercitum in Ligures posse traduci, quia bellum cum Histris esset prohibentibus coloniam Aquileiam deduci: [3] eo profectum Fabium, neque inde regredi bello inchoato posse. [4] Una, et ea ipsa tardior quam tempus postulabat, subsidii spes erat, si consules maturassent in provinciam ire. Id ut facerent, pro se quisque patrum vociferari. [5] Consules nisi confecto dilectu negare se ituros, nec suam segnitiem sed vim morbi in causa esse quo serius perficeretur. [6] Non tamen potuerunt sustinere consensum senatus, quin paludati exirent et militibus quos conscriptos haberent, diem edicerent quo Pisas convenirent. Permissum ut qua irent protinus subitarios milites scriberent ducerentque secum. [7] Et praetoribus Q. Petilio et Q. Fabio imperatum est ut Petilius duas legiones civium Romanorum tumultuarias scriberet et omnes minores quinquaginta annis sacramento rogaret, Fabio, ut sociis Latini nominis quindecim milia peditum, octingentos equites imperaret. [8] Duumviri navales creati C. Matienus et C. Lucretius, navesque iis ornatae sunt, Matienoque, cuius ad Gallicum sinum provincia erat, imperatum est ut classem primo quoque tempore duceret in Ligurum oram, si quo usui esse L. Aemilio atque exercitui eius posset. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß