Ïåðåâîä Í. Ï. Ãðèíöåðà, Ò. È. Äàâûäîâîé, Ì. Ì. Ñîêîëüñêîé.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002) Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, A. C. Schlesinger, 1951/1989. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
7. (1) Ïîñëû êðèòÿí äîëîæèëè, ÷òî îíè ïîñëàëè â Ìàêåäîíèþ ñòîëüêî ëó÷íèêîâ, ñêîëüêî ïîòðåáîâàë êîíñóë Ïóáëèé Ëèöèíèé, (2) íî íà çàäàííûé âîïðîñ îíè ïðèçíàëèñü, íå îòïèðàÿñü, ÷òî ó Ïåðñåÿ41 âîþåò áîëüøå èõ ëó÷íèêîâ, ÷åì ó ðèìëÿí. Ïîýòîìó èì áûëî îáúÿâëåíî: (3) åñëè êðèòÿíå òâåðäî è íà äåëå ðåøàò ïðåäïî÷åñòü äðóæáó ðèìñêîãî íàðîäà äðóæáå Ïåðñåÿ, (4) òî è ðèìñêèé ñåíàò îòâåòèò èì êàê íàäåæíûì ñîþçíèêàì, à ïîêà ïóñòü ïåðåäàäóò ñâîèì, ÷òî ñåíàòó óãîäíî, ÷òîáû êðèòÿíå ïîñòàðàëèñü ïîñêîðåé îòîçâàòü äîìîé òåõ ñâîèõ âîèíîâ, ÷òî âîþþò â îòðÿäàõ Ïåðñåÿ. (5) Îòïóñòèâ ñ ýòèì îòâåòîì êðèòÿí, â ñåíàò ïðèçâàëè õàëêèäÿí, êîòîðûå óæå ñàìèì ñâîèì ïîÿâëåíèåì — ãëàâà èõ ïîñîëüñòâà Ìèêèòèîí42 ñ îòíÿâøèìèñÿ íîãàìè âíåñåí áûë íà íîñèëêàõ — (6) îáíàðóæèëè, ÷òî ðå÷ü èäåò î äåëå íåîòëîæíîé âàæíîñòè, ðàç óæ â òàêîì íåäóãå ÷åëîâåê íå õîòåë èëè íå ìîã óâîëèòüñÿ îò ýòîãî ïîðó÷åíèÿ. (7) Îí è íà÷àë ñ òîãî, ÷òî íà íåì ìåñòà æèâîãî óæå íå îñòàëîñü, òîëüêî ÿçûê åùå ïðè íåì è öåë, äàáû âîçîïèòü î íåñ÷àñòüÿõ îòå÷åñòâà; èòàê, îí ïåðå÷èñëèë ñïåðâà, êàêèå óñëóãè áûëè îêàçàíû åãî ãîñóäàðñòâîì ðèìñêèì ïîëêîâîäöàì è âîéñêàì êàê âñòàðü, òàê è âî âðåìÿ âîéíû ñ Ïåðñååì, (8) à çàòåì ðàññêàçàë, êàê âûñîêîìåðíî, æåñòîêî è àë÷íî îáîøåëñÿ ñ åãî ñîãðàæäàíàìè ñ.475 ðèìñêèé ïðåòîð Ãàé Ëóêðåöèé è çà íèì åùå òîãî õóæå Ëóöèé Ãîðòåíçèé; (9) íàñòîëüêî òâåðäî õàëêèäÿíå óáåæäåíû, ÷òî ëó÷øå ïðåòåðïåòü âñå è äàæå õóäøåå, ÷åì ñåé÷àñ, íåæåëè íàðóøèòü âåðíîñòü, íàñòîëüêî æå îíè óâåðåíû â òîì, ÷òî ïåðåä Ëóêðåöèåì è Ãîðòåíçèåì áåçîïàñíåå çàêðûòü âîðîòà, ÷åì âïóñòèòü èõ â ãîðîä. (10) Òå, êòî èõ íå ïðèíÿë — Ýìàòèÿ, Àìôèïîëü, Ìàðîíåÿ, Ýíîñ, îñòàëèñü íåâðåäèìû, à îíè ïðèíÿëè, è ó íèõ Ãàé Ëóêðåöèé ðàçãðàáèë âñå õðàìîâîå óáðàíñòâî, âûâåç íà êîðàáëÿõ â Àíòèé ñâÿòîòàòñòâåííóþ ñâîþ äîáû÷ó, óãíàë â ðàáñòâî ñâîáîäíûõ æèòåëåé, è òåì ñàìûì äîñòîÿíèå ñîþçíèêîâ ðèìñêîãî íàðîäà ðàñõèùåíî è ïðîäîëæàåò èçî äíÿ â äåíü ðàñõèùàòüñÿ. (11) Âåäü ïî ïî÷èíó Ãàÿ Ëóêðåöèÿ Ãîðòåíçèé òîæå çèìîé è ëåòîì ðàçìåùàåò ê íèì íà ïîñòîé ñâîèõ ìîðÿêîâ, è æèëèùà õàëêèäÿí ëîìÿòñÿ îò ýòèõ òîëï, ñðåäè êîòîðûõ âûíóæäåíû îáðåòàòüñÿ èõ æåíû è äåòè, à âåäü òåì íèïî÷åì õîòü ñêàçàòü ÷òî óãîäíî, õîòü ñäåëàòü. |
7. Cretensium legatis commemorantibus se quantum sibi imperatum a P. Licinio consule esset sagittariorum in Macedoniam misisse, [2] cum interrogati non infitiarentur apud Persea maiorem numerum sagittariorum suorum quam apud Romanos militare, responsum est, [3] si Cretenses bene ac naviter destinarent potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam habere, [4] senatum quoque Romanum iis tamquam certis sociis responsum daturum esse. Interea nuntiarent suis placere senatui dare operam Cretenses, ut quos milites intra praesidia regis Persei haberent eos primo quoque tempore domum revocarent. [5] Cretensibus cum hoc responso dimissis Chalcidenses vocati, quorum legatio ipso introitu movit, quod Micythion, princeps eorum, pedibus captus lectica est introlatus; [6] ultimae necessitatis extemplo visa res, in qua ita affecto excusatio valetudinis aut ne ipsi quidem petenda visa foret aut data petenti non esset. [7] Cum sibi nihil vivi reliquum praeterquam linguam ad deplorandas patriae suae calamitates praefatus esset, exposuit civitatis primum suae benefacta et vetera et ea, quae Persei bello praestitissent ducibus exercitibusque Romanis; [8] tum quae primo C. Lucretius in populares suos praetor Romanus superbe, avare, crudeliter fecisset, deinde quae tum cum maxime L. Hortensius faceret. [9] Quem ad modum omnia sibi, etiam iis, quae patiantur, tristiora, patienda esse ducant potius quam fide decedant, sic, quod ad Lucretium Hortensiumque attineret, scire tutius fuisse claudere portas quam in urbem eos accipere. [10] Qui exclusissent eos, Emathiam, Amphipolim, Maroneam, Aenum incolumes esse. Apud se templa omnibus ornamentis spoliata; compilataque sacrilegiis C. Lucretium navibus Antium devexisse; libera corpora in servitutem abrepta; fortunas sociorum populi Romani direptas esse et cotidie diripi. [11] Nam ex instituto C. Lucreti Hortensium quoque in tectis hieme pariter atque aestate navalis socios habere, et domos suas plenas turba nautica esse; versari inter se, coniuges liberosque suos, quibus nihil neque dicere pensi sit neque facere. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß