Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
6. (1) Äèêòàòîð ïðèáûë â Ðèì, îòïðàâèë Ãàÿ Ñåìïðîíèÿ Áëåçà, áûâøåãî ïîä Êàïóåé åãî ëåãàòîì, ê âîéñêó â Ýòðóðèþ íà ìåñòî ïðåòîðà Ãàÿ Êàëüïóðíèÿ, êîòîðîãî âûçâàë ïèñüìîì è êîòîðîìó ïîðó÷èë êîìàíäîâàíèå âîéñêîì ïîä Êàïóåé. (2) Ñàì îí ñ.278 íàçíà÷èë âûáîðû íà áëèæàéøèé äåíü, íî îíè íå ñîñòîÿëèñü: ïîìåøàë ñïîð äèêòàòîðà ñ òðèáóíàìè. (3) Öåíòóðèÿ ìëàäøèõ òðèáû Ãàëåðèè, êîòîðîé âûïàë æðåáèé ãîëîñîâàòü ïåðâîé31, âûáðàëà â êîíñóëû Êâèíòà Ôóëüâèÿ è Êâèíòà Ôàáèÿ; îñòàëüíûå òðèáû íå âîçðàæàëè áû, íî òóò âìåøàëèñü íàðîäíûå òðèáóíû, Ãàé è Ëóöèé Àððåíèè: (4) ïðîäëåâàòü ïðåáûâàíèå â äîëæíîñòè íå âïîëíå ñîãëàñíî ñ ãðàæäàíñêèìè íðàâàìè; âûáèðàòü êîíñóëîì òîãî, êòî ñàì ïðåäñåäàòåëüñòâóåò íà âûáîðàõ, — ýòî è âîâñå õóäîé ïðèìåð. (5) Åñëè äèêòàòîð ñîãëàñèòñÿ, ÷òîáû çà íåãî ãîëîñîâàëè, îíè ïðåðâóò âûáîðû; ïî ïîâîäó ëþáûõ äðóãèõ ïðåòåíäåíòîâ îíè ÷èíèòü ïðåïÿòñòâèé íå áóäóò. (6) Äèêòàòîð çàùèùàë âûáîðû, ññûëàÿñü íà ìíåíèå ñåíàòà, ðåøåíèå íàðîäà, íà ñòàðûå ïðèìåðû: (7) òàê, â êîíñóëüñòâî Ãíåÿ Ñåðâèëèÿ, êîãäà Ãàé Ôëàìèíèé, äðóãîé êîíñóë, ïàë ó Òðàçèìåíñêîãî îçåðà, íàðîä ïî ïðåäëîæåíèþ ñåíàòà ïîñòàíîâèë, ÷òî, ïîêà â Èòàëèè èäåò âîéíà, îí èìååò ïðàâî âíîâü èçáèðàòü áûâøèõ êîíñóëîâ — êîãî è ñêîëüêî ðàç ïîæåëàåò32. (8) Ôóëüâèé äîáàâèë åùå ïðèìåðû; îäèí èç ñòàðûõ âðåìåí: Ëóöèé Ïîñòóìèé Ìåãåëë, èíòåððåêñ, ïðåäñåäàòåëüñòâóÿ íà âûáîðàõ, áûë ñàì âûáðàí êîíñóëîì33 è ñ íèì âìåñòå Ãàé Þíèé Áóáóëüê; à äðóãîé — ñîâñåì ñâåæèé: Êâèíò Ôàáèé íèêîãäà íå ñîãëàñèëñÿ áû íà ïðîäëåíèå ñâîèõ êîíñóëüñêèõ ïîëíîìî÷èé, íå áóäü ýòî êî âñåîáùåìó áëàãó. (9) Ïîñëå äîëãèõ ñëîâåñíûõ ñõâàòîê äèêòàòîð è òðèáóíû ñîãëàñèëèñü íàêîíåö íà òîì, ÷òî ïîñëóøàþòñÿ ñåíàòà. (10) Ñåíàòîðû ðåøèëè, ÷òî â òàêîå âðåìÿ, êàê ñåé÷àñ, ãîñóäàðñòâåííûìè äåëàìè ñëåäóåò âåäàòü èñïûòàííûì áîåâûì âîåíà÷àëüíèêàì, íà îòñðî÷êó âûáîðîâ îíè íå ñîãëàñíû. (11) Òðèáóíû óñòóïèëè, âûáîðû ñîñòîÿëèñü, â êîíñóëû áûëè èçáðàíû: â ïÿòûé ðàç Êâèíò Ôàáèé è â ÷åòâåðòûé — Êâèíò Ôóëüâèé Ôëàêê. (12)  ïðåòîðû áûëè âûáðàíû Ëóöèé Âåòóðèé Ôèëîí, Òèò Êâèíêòèé Êðèñïèí, Ãàé Ãîñòèëèé Òóáóë è Ãàé Àâðóíêóëåé. Ïî îêîí÷àíèè âûáîðîâ Êâèíò Ôóëüâèé ñëîæèë ñ ñåáÿ äèêòàòîðñêèå ïîëíîìî÷èÿ. (13)  êîíöå ýòîãî ëåòà êàðôàãåíñêèé ôëîò â ñîðîê êîðàáëåé ïîä íà÷àëüñòâîì Ãàìèëüêàðà ïîäîøåë ê Ñàðäèíèè è îïóñòîøàë îëüâèéñêèå çåìëè; êîãäà æå òàì ïîÿâèëñÿ ñî ñâîèì âîéñêîì ïðåòîð Ïóáëèé Ìàíëèé Âîëüñîí, (14) ôëîò îáîãíóë îñòðîâ, ðàçîðèë îáëàñòü Êàðàë34 è âåðíóëñÿ â Àôðèêó ñ ðàçíîé äîáû÷åé. (15)  òîì æå ãîäó óìåðëè íåñêîëüêî æðåöîâ, êîòîðûå áûëè çàìåùåíû: Ãàé Ñåðâèëèé íàçíà÷åí ïîíòèôèêîì âìåñòî Òèòà Îòàöèëèÿ Êðàññà; Òèáåðèé Ñåìïðîíèé Ëîíã, ñûí Òèáåðèÿ, — àâãóðîì âìåñòî Òèòà Îòàöèëèÿ Êðàññà; (16) äåöåìâèðîì âìåñòî Òèáåðèÿ Ñåìïðîíèÿ Ëîíãà, ñûíà Ãàÿ, ïîñòàâëåí Òèáåðèé Ñåìïðîíèé Ëîíã, ñûí Òèáåðèÿ. Óìåðëè Ìàðê Ìàðöèé, öàðü ñâÿùåííîäåéñòâèé35, è Ìàðê Ýìèëèé Ïàï, ãëàâíûé êóðèîí36, íî â òîì ãîäó íà èõ ìåñòî íèêîãî íå íàçíà÷èëè. (17) Öåíçîðàìè ýòîãî ãîäà áûëè Ëóöèé Âåòóðèé Ôèëîí è Ïóáëèé Ëèöèíèé Êðàññ, âåðõîâíûé ïîíòèôèê. Êðàññ Ëèöèíèé íå ñ.279 áûë äî ñâîåãî öåíçîðñòâà íè êîíñóëîì, íè ïðåòîðîì; öåíçîðîì îí ñòàë ïðÿìî èç ýäèëüñêîãî çâàíèÿ. (18) Ýòè öåíçîðû, îäíàêî, íå ñîñòàâèëè ñïèñîê ñåíàòà è âîîáùå íè÷åãî íå ñäåëàëè; ñìåðòü ïðåðâàëà öåíçîðñòâî Ëóöèÿ Âåòóðèÿ, è òîãäà Ëèöèíèé ñàì îòêàçàëñÿ îò äîëæíîñòè37. (19) Êóðóëüíûå ýäèëû — Ëóöèé Âåòóðèé è Ïóáëèé Ëèöèíèé Âàð — ñïðàâèëè îäíîäíåâíûå Ðèìñêèå èãðû. Ïëåáåéñêèå ýäèëû — Êâèíò Êàòèé è Ëóöèé Ïîðöèé Ëèöèí — ïîñòàâèëè â õðàì Öåðåðû38 áðîíçîâûå ñòàòóè, ñäåëàííûå íà äåíüãè îò øòðàôîâ, è ñïðàâèëè èãðû, ïî òîãäàøíèì âðåìåíàì âåëèêîëåïíûå. |
6. Dictator postquam Romam venit, C. Sempronium Blaesum legatum, quem ad Capuam habuerat, in Etruriam provinciam ad exercitum misit in locum C. Calpurni praetoris, quem, ut Capuae exercituique suo praeesset, litteris excivit. [2] Ipse comitia in quem diem primum potuit edixit; quae certamine inter tribunos dictatoremque iniecto perfici non potuerunt. [3] Galeria iuniorum, quae sorte praerogativa erat, Q. Fulvium et Q. Fabium consules dixerat, eodemque iure vocatae inclinassent, ni se tribuni plebis C. et L. Arrenii interposuissent, [4] qui neque magistratum continuari satis civile esse aiebant, et multo foedioris exempli eum ipsum creari qui comitia haberet; [5] itaque si suum nomen dictator acciperet, se comitiis intercessuros; si aliorum praeterquam ipsius ratio haberetur, comitiis se moram non facere. [6] Dictator causam comitiorum auctoritate senatus, plebis scito, exemplis tutabatur: [7] namque Cn. Servilio consule, cum C. Flaminius alter consul ad Trasumennum cecidisset, ex auctoritate patrum ad plebem latum, plebemque scivisse ut, quoad bellum in Italia esset, ex iis qui consules fuissent quos et quotiens vellet reficiendi consules populo ius esset; [8] exemplaque in eam rem se habere, vetus L. Postumi Megelli, qui interrex iis comitiis quae ipse habuisset consul cum C. Iunio Bubulco creatus esset; recens Q. Fabii, qui sibi continuari consulatum, nisi id bono publico fieret, profecto numquam sisset. [9] His orationibus cum diu certatum esset, postremo ita inter dictatorem ac tribunos convenit ut eo quod censuisset senatus staretur. [10] Patribus id tempus rei publicae visum est ut per veteres et expertos bellique peritos imperatores res publica gereretur; itaque moram fieri comitiis non placere. [11] Concedentibus tribunis comitia habita; declarati consules Q. Fabius Maximus quintum, Q. Fulvius Flaccus quartum. [12] Praetores inde creati L. Veturius Philo, T. Quinctius Crispinus, C. Hostilius Tubulus, C. Aurunculeius. Magistratibus in annum creatis Q. Fulvius dictatura se abdicavit. [13] Extremo aestatis huius classis Punica navium quadraginta cum praefecto Hamilcare in Sardiniam traiecta, Olbiensem primo, [14] dein, postquam ibi P. Manlius Volso praetor cum exercitu apparuit, circumacta inde ad alterum insulae latus, Caralitanum agrum vastavit, et cum praeda omnis generis in Africam redit. [15] Sacerdotes Romani eo anno mortui aliquot suffectique: C. Servilius pontifex factus in locum T. Otacilii Crassi; Ti. Sempronius Ti. f. Longus augur factus in locum T. Otacilii Crassi; [16] decemvir item sacris faciundis in locum Ti. Semproni C. f. Longi Ti. Sempronius Ti. f. Longus suffectus. M. Marcius rex sacrorum mortuus est et M. Aemilius Papus maximus curio; neque in eorum locum sacerdotes eo anno suffecti. [17] Et censores hic annus habuit L. Veturium Philonem et P. Licinium Crassum, maximum pontificem. Crassus Licinius nec consul nec praetor ante fuerat quam censor est factus; ex aedilitate gradum ad censuram fecit. [18] Sed hi censores neque senatum legerunt neque quicquam publicae rei egerunt: mors diremit L. Veturi; inde et Licinius censura se abdicavit. [19] Aediles curules L. Veturius et P. Licinius Varus ludos Romanos diem unum instaurarunt. Aediles plebei Q. Catius et L. Porcius Licinus ex multaticio argento signa aenea ad Cereris dedere, et ludos pro temporis eius copia magnifice apparatos fecerunt. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß