Ïåðåâîä Ì. Ï. Ôåäîðîâà, È. Ô. Ìàêàðåíêîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, A. C. Schlesinger, 1938/1991. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
31. (1) Çàòåì ñåíàò ïîñòàíîâèë, ÷òîáû êîíñóëû ïî âçàèìíîìó ñîãëàøåíèþ èëè ïî æðåáèþ ðàçäåëèëè ìåæäó ñîáîé ïðîâèíöèè Èòàëèþ è Ìàêåäîíèþ. Òîò, êîìó äîñòàíåòñÿ Ìàêåäîíèÿ, äîëæåí íà÷àòü âîéíó ñ Ïåðñååì è åãî ñòîðîííèêàìè, åñëè îíè íå äàäóò óäîâëåòâîðåíèÿ íàðîäó ðèìñêîìó. (2) Ñåíàò ðåøèë òàêæå, ÷òî ñëåäóåò íàáðàòü ÷åòûðå íîâûõ ëåãèîíà, ïî äâà íà êàæäîãî êîíñóëà. Ïðîâèíöèè Ìàêåäîíèè áûëî îêàçàíî ïðåäïî÷òåíèå â òîì, ÷òî åñëè ëåãèîíû îäíîãî êîíñóëà ñîñòàâëÿëèñü ïî ñòàðîìó îáûêíîâåíèþ èç ïÿòè òûñÿ÷ äâóõñîò ïåõîòèíöåâ êàæäûé, òî äëÿ ìàêåäîíñêèõ áûëî ïðèêàçàíî íàáðàòü ïî øåñòü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ74; ÷èñëî âñàäíèêîâ îñòàëîñü îäèíàêîâûì äëÿ âñåõ ëåãèîíîâ — òðèñòà ÷åëîâåê. (3) Óâåëè÷èëè òàêæå ÷èñëî âîèíîâ â ñîþçíè÷åñêîì âîéñêå äëÿ îäíîãî êîíñóëà: â Ìàêåäîíèþ åìó ïðåäñòîÿëî ïåðåïðàâèòü øåñòíàäöàòü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è âîñåìüñîò âñàäíèêîâ, íå ñ÷èòàÿ òåõ øåñòèñîò, êîòîðûå óæå áûëè ïåðåïðàâëåíû òóäà Ãíååì Ñèöèíèåì. (4) Äëÿ Èòàëèè íàøëè äîñòàòî÷íûì äâåíàäöàòü òûñÿ÷ ïåõîòèíöåâ è øåñòüñîò âñàäíèêîâ èç ñîþçíèêîâ. È åùå îäíî ïðåèìóùåñòâî áûëî äàíî ïðîâèíöèè Ìàêåäîíèè: êîíñóë åå ïî æåëàíèþ ìîã ïðèçâàòü íà ñëóæáó âåòåðàíîâ — öåíòóðèîíîâ è âîèíîâ íå ñòàðøå ïÿòèäåñÿòè ëåò. (5)  ñâÿçè ñ Ìàêåäîíñêîé âîéíîé ââåëè òàêæå íîâøåñòâî, êàñàâøååñÿ âîåííûõ òðèáóíîâ: ïî ïîñòàíîâëåíèþ ñåíàòà êîíñóëû âîøëè ê íàðîäó ñ ïðåäëîæåíèåì, ÷òîáû â ýòîì ãîäó âîåííûå òðèáóíû íå èçáèðàëèñü íàðîäíûì ãîëîñîâàíèåì, íî íàçíà÷àëèñü ïî óñìîòðåíèþ è âûáîðó êîíñóëîâ è ïðåòîðîâ75. Ìåæäó ïðåòîðàìè âëàñòü ðàçäåëåíà áûëà òàê: (6) òîò, êîìó ïî æðåáèþ ñ.441 äîñòàíåòñÿ ìåñòî, íàçíà÷àåìîå ñåíàòîì, (7) äîëæåí áûë îòïðàâèòüñÿ â Áðóíäèçèé ê ôëîòó; òàì åìó ñëåäîâàëî ïðîèçâåñòè ñìîòð ìîðÿêàì, ðàñïóñòèòü íåïðèãîäíûõ ê ñëóæáå è ïîïîëíèòü íåäîñòàþùåå ÷èñëî âîëüíîîòïóùåííèêàìè è îçàáîòèòüñÿ òåì, ÷òîáû äâå òðåòè âñåõ ìîðÿêîâ ñîñòîÿëè èç ðèìñêèõ ãðàæäàí è îäíà òðåòü — èç ñîþçíèêîâ. (8) Îïðåäåëèëè, ÷òî õëåá äëÿ ôëîòà è äëÿ ëåãèîíîâ áóäåò ïîäâîçèòüñÿ èç Ñèöèëèè è Ñàðäèíèè; ïðåòîðàì, êîòîðûì äîñòàíóòñÿ ýòè ïðîâèíöèè, ïîñòàíîâèëè ïîðó÷èòü ïîòðåáîâàòü îò ñàðäîâ è ñèöèëèéöåâ õëåáíóþ äåñÿòèíó76, êîòîðóþ íàäëåæèò äîñòàâèòü ê âîéñêó, ñòîÿùåìó â Ìàêåäîíèè. (9) Ñèöèëèþ ïî æðåáèþ ïîëó÷èë Ãàé Êàíèíèé Ðåáèë, Ñàðäèíèþ — Ëóöèé Ôóðèé Ôèë, Èñïàíèþ — Ëóöèé Êàíóëåé, ñóäîïðîèçâîäñòâî â ãîðîäå — Ãàé Ñóëüïèöèé Ãàëüáà, ñóäîïðîèçâîäñòâî ìåæäó èíîçåìöàìè — Ëóöèé Âèëëèé Àííàë. Ãàþ Ëóêðåöèþ Ãàëëó âûïàë æðåáèé åõàòü ê ìåñòó, íàçíà÷åííîìó ñåíàòîì. |
31. Senatus consultum inde factum est ut consules inter se provincias Italiam et Macedoniam compararent sortirenturve; cui Macedonia obvenisset, ut is regem Persea quique eius sectam secuti essent, nisi populo Romano satisfecissent, bello persequeretur. [2] Legiones quattuor novas scribi placuit, binas singulis consulibus. Id praecipui provinciae Macedoniae datum quod, cum alterius consulis legionibus quina milia et duceni pedites ex vetere instituto darentur in singulas legiones, in Macedoniam sena milia peditum scribi iussa, equites treceni aequaliter in singulas legiones. [3] Et in sociali exercitu consuli alteri auctus numerus: sedecim milia peditum octingentos equites, praeter eos quos Cn. Sicinius duxisset, sescentos equites, in Macedoniam traiceret. [4] Italiae satis visa duodecim milia sociorum peditum, sescenti equites. Illud quoque praecipuum datum sorti Macedoniae, ut centuriones militesque veteres scriberet quos vellet consul usque ad quinquaginta annos. [5] In tribunis militum novatum eo anno propter Macedonicum bellum, quod consules ex senatus consulto ad populum tulerunt, ne tribuni militum eo anno suffragiis crearentur, sed consulum praetorumque in iis faciendis iudicium arbitriumque esset. [6] Inter praetores ita partita imperia: praetorem, cuius sors fuisset ut iret quo senatus censuisset, Brundisium ad classem ire placuit, [7] atque ibi recognoscere socios navales, dimissisque si qui parum idonei essent, supplementum legere ex libertinis et dare operam ut duae partes civium Romanorum, tertia sociorum esset. [8] Commeatus classi legionibus ut ex Sicilia Sardiniaque subveherentur, praetoribus, qui eas provincias sortiti essent, mandari placuit ut alteras decimas Siculis Sardisque imperarent, quod frumentum ad exercitum in Macedoniam portaretur. [9] Siciliam C. Caninius Rebilus est sortitus, L. Furius Philus Sardiniam, L. Canuleius Hispaniam, C. Sulpicius Galba urbanam iurisdictionem L. Villius Annalis inter peregrinos; C. Lucretio Gallo, quo senatus censuisset sors obvenit. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß